13 دَ دُواْدُواْنَّنْ مَيْ صِڢَّرْ مَثِيجِنْ يَغَانٜىٰ ثٜىٰوَ أَنْجٜىٰڢَشِ ڧَسَا، سَيْ يَڢَارَ بِنْ مَثٜىٰنَّنْ دَ تَحَيْڢِ طَا نَمِجِ؞
كَيْ دَ مَثٜىٰنْ، ذَنْسَا ڧِيَيَّ ڟَكَانِنْكُ، ڟَكَانِنْ ذُرِيَرْكَ دَ ذُرِيَرْتَ كُمَ؞ شِ ذَيْ مُرْڧُشٜىٰ كَنْكَ، كَيْ كُمَ ذَاكَ سَارٜىٰ دِدِّغٜىٰنْ ڧَڢَرْسَ؞»
«نَڢَطَا مُكُ وَطَنَّنْ أَبُبُوَ نٜىٰ دُواْمِنْ عَثِكِنَ كُسَامِ سَلَمَ؞ عَثِكِنْ دُونِيَرْ نَنْ كُنَ شَنْ عَذَابَ، عَمَّا كُكَسَنْثٜىٰ دَ ڧَرْڢِنْ ذُوثِيَا غَمَا نَايِنَصَرَا عَكَنْ دُونِيَا؞»