رُعُيَرْ دَ عَكَيِ وَ يَحْيَى 11:5 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا5 عِدَنْ كُوَ وَنِ يَنَدَ نِيَّرْ ثُوتَرْسُ، وُتَا ذَاتَ ڢِتُواْ دَغَ بَاكِنْسُ تَهَلَّكَ مَاسُ غَابَادَسُو؞ تَهَكَنٜىٰ دُكْ مَيْ نِيَّرْ هَلَكَاسُ، ذَاعَ كَشٜىٰشِ؞ Faic an caibideil |
عَمَّا مَغَنَاتَ دَ ڧَٰعِدُواْدِنَ وَطَنْدَ نَعُمَرْثِ بَايِنَ أَنَّبَاوَا، أَيْ، سُنْثِكَ عَكَنْ كَاكَنِّنْكُ؞ سَبُواْدَ حَكَ سُكَ جُويُواْ ثِكِنْ تُوبَ سُكَثٜىٰ، ‹دَيْدَيْ كَمَرْ يَدَّ يَهْوٜىٰهْ مَيْ ضُنْدُنَا يَيِ نِيَّ يَيِ دَمُو بِسَغَ هَنْيُواْيِنْ تَڢِيَرْمُ دَ أَيُّكَنْمُ، حَكَ كُوَ يَثِكَ أَبِنْدَ يَثٜىٰ ذَيْ يِدَمُو؞› »
عَثِكِنْ رُعُيَتَ كُمَ، نَغَ دَوَكِ دَ كُمَ مَاسُ هَوَنْسُ، سُنَ سَنْيٜىٰ دَ رِيغُنَنْ ڧَرْڢٜىٰ مَاسُ كَلَرْ جَا كَمَرْ وُتَادَ كَلَرْ ضُوً بُلَ كَمَرْ سَڢَّيَ دَ كُمَ كَلَرْ ضُوً ڨُويْ؞ كُواْوَنٜىٰ دُواْكِ كُوَ يَنَدَ كَيْ كَمَرْ نَذَاكِ، وُتَا كُمَ دَ هَيَاڧِے دَ ڢَرَرْ وُتَا مَيْ وَرِ سُنَ ڢِتُواْوَ دَغَ بَاكِنْسُ؞