2 يَنَ دَ وَنِ طَنْ ڧَرَمِنْ لِتَّڢِ وَنْدَ يَكٜىٰ عَبُوطٜىٰ أَ حَنُّنْسَ؞ يَا سَا ڧَڢَرْسَ تَدَمَ عَكَنْ تٜىٰكُ، ڧَڢَرْسَ تَهَغُ كُوَ عَكَنْ ڧَسَا؞
ضُواْڧٜىٰنِ، ذَنْبَاكَ أَلْعُمَّيْ سُذَمَ غَادُوانْكَ، دُكَنْ دُونِيَا تَذَمَ مَلَّكَرْكَ؞
كَكَنْ أَمْسَ مَنَ دَ أَيُّكَنْ بَنْ مَامَاكِ نَأَدَلْثِے، يَا اللَّهْ مَيْ ثٜىٰتُوانْمُ؞ كَيْ نٜىٰ سَا ذُوثِيَا نَدُكَنْ دُونِيَا، حَرْ مَا نَوَطَنْدَ سُكٜىٰ ثَنْ إِيَاكَرْ تٜىٰكُ؞
مُتَنٜىٰنْ دَسُكٜىٰ عَڧَسَرْ يَمَّ ذَاسُ جِڟُواْرُوانْ سُونَنْ يَهْوٜىٰهْ؞ مُتَنٜىٰنْ دَسُكٜىٰ عَڧَسَرْ غَبَسْ ذَاسُ كُمَجِڟُواْرُوانْ طَوْكَكَرْسَ؞ غَمَا ذَيْذُواْ كَمَرْ رَاڢِ مَيْ ڟَنَنِنْ غُدُ، وَنْدَ إِسْكَرْ يَهْوٜىٰهْ تَكٜىٰ هُورَاوَ؞
سَيْ عِيسَىٰ يَذُواْ كُسَ يَثٜىٰ «أَنْ بَانِ دُكَنْ إِيكُواْ أَ سَمَ دَ كُمَ نَنْ دُونِيَا؞
سَعَنً مَلاَىِٕكَنَّنْ دَ نَغَنِ أَڟَيٜىٰ عَكَنْ تٜىٰكُ دَ كُمَ عَكَنْ ڧَسَا يَطَغَ حَنُّنْ دَامَنْسَ سَمَ،
سَعَنً نَغَ طَنْ ضَغُواْنَّنْ يَا ٻَلّٜىٰ طَيَ دَغَ ثِكِنْ هَتِمَنَّنْ بَݣَويْ؞ سَيْنَجِ طَيَ دَغَ ثِكِنْ حَلِتُّو مَاسُ رَيْ غُدَا حُطُنَّنْ يَتَادَ وَتَ مُرْيَ مَيْ كَمَ دَ ڟَاوَ يَثٜىٰ «ذُواْ!»
دَ طَنْ ضَغُوانْ يَٻَلّٜىٰ هَاتِمِ نَبِيُ، سَيْنَجِ حَلِتَّ تَبِيُ دَغَ ثِكِنْ حَلِتُّو مَاسُ رَيْ تَثٜىٰ «ذُواْ!»