رُعُيَرْ دَ عَكَيِ وَ يَحْيَى 10:1 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا1 سَعَنً نَسَاكٜىٰ غَنِنْ وَنِ ڧَتُوانْ مَلاَىِٕكَ مَيْ ڧَرْڢِے يَنَ سَوْكُواْوَ دَغَ سَمَ؞ غِرْغِجٜىٰ يَا رُڢٜىٰشِ، يَنَ كُمَ دَ بَكَنْ غِذُواْ عَكَنْسَ، ڢُسْكَرْسَ كَمَرْ رَانَ تَكٜىٰ، ڧَڢَاڢُنْسَ كُمَ كَمَرْ غِنْشِڧَيْ نَوُتَ؞ Faic an caibideil |
كَمَرْ يَدَّ عَكٜىٰغَنِنْ بَكَنْ غِذُواْ تَنَ حَصْكَكَاوَا عَثِكِنْ غِرْغِجٜىٰ أَ رَانَرْ دَ عَكَيِ ضُوً سَمَ، حَكَنَنْ عَكَ غَ حَصْكٜىٰنْدَ يَكٜىٰوَيٜىٰشِ؞ وَنَّنْ شِينٜىٰ بَيَّنَرْ كَمَنِّنْ طَوْكَكَرْ يَهْوٜىٰهْ؞ سَعَدَّ نَغَنِ، نَڢَاطِ دَ ڢُسْكَتَ حَرْ ڧَسَا، سَيْ نَجِ مُرْيَرْ وَنِ تَنَ مَغَنَ؞
يَهْوٜىٰهْ يَيِ مَغَنَ دَ مُوسَٰى ثٜىٰوَ «كَڢَطَا وَطَنْعُوَنْكَ هَٰرُونَ ثٜىٰوَ كَدَ يَشِغَ وُرِے مَڢِے ڟَرْكِے عَبَايَنْ لَبُلٜىٰ دُكْ لُواْكَثِنْدَ يَغَ دَامَ؞ غَمَا أَوُرِنْ نٜىٰ نَكٜىٰ بَيَّنَ عَثِكِنْ غِرْغِجٜىٰ عَبِسَ مُرْڢِنْ عَݣُوتِنْ يَرْجٜىٰجٜىٰنِيَ، وَتُواْ وُرِنْ طَوْكَرْ أَلْحَكِنْ ذُنُوبِ؞ عِدَنْ كُوَ يَڧِ يِنْ بِيَيَّ دَ وَنَّنْ دُواْكَا، ذَيْ مُتُ؞