زَبُورَا 102:6 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا6 نَذَمَ كَمَرْ ڟُنْڟُنْ دَاجِنْ يَشِ، كَمَرْ مُجِيَ عَكُڢَيْ؞ Faic an caibideil |
غَرْكُنَ ذَاسُ ݣُونْتَ أَڟَكِيَرْتَ، دَ كُواْوَنٜىٰ إِرِنْ نَامَنْ دَاجِ؞ عُنْغُلُ دَ مُجِيَرْ دَاجِ ذَاسُ ذَوْنَ عَكَوُنَنْ غِنْشِڧَنْتَ؞ كُوكَنْ مُجِيَ ذَيْ يِتَڢِتُواْوَ دَغَ تَغَ، نَهَنْكَكَ كُمَ دَغَ بَاكِنْ ڧُواْڢَ؞ كَتَكَنْ سٜىٰدَ نَغِنٜىٰ غِنٜىٰنْتَ، أَبُواْكَنْ غَابَنْتَ ذَاسُ وَرْوَارٜىٰ؞