ڧِدَايَ 5:7 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا7 مُتُمِنْ ذَيْ ڢُرْتَ ذُنُوبِنْدَ يَعَيْكَتَ؞ ذَيْ كُمَ مَيَرْدَ ثِكَكّٜىٰنْ أَبِنْدَ يَيِ ٻَرْنَ، تَرٜىٰدَ ڧَارِنْ كَشِ طَيَ ثِكِنْ بِيَرْ نَأَبِنْ، يَبَا وَنْدَ عَكَيِ مَسَ لَيْڢِے؞ Faic an caibideil |
«عِدَنْ وَنِ مُتُمْ عَثِكِنْكُ يَنُونَ رَشِنْ أَمِنْثِ، يَيِ ذُنُوبِ بَ دَ غَنْغَنْبَ، وَنْدَ يَشَاڢِ أَبُبُوَنْ دَ عَكَ كٜىٰٻٜىٰ دَ ڟَرْكِے غَ يَهْوٜىٰهْ، تُواْ سَيْ يَكَٰوُاْ ضَغُواْ مَرَرْ تَبُواْ دَغَ غَرْكٜىٰنْسَ، هَدَايَ تَشَاڢٜىٰ لَيْڢِنْسَ؞ دَرَجَرْ ضَغُوانْ ذَيْ كَسَنْثٜىٰ بِسَغَ مَعَوْنِنْ أَظُرْڢَا وَنْدَ عَكٜىٰيِنْ أَمْڢَانِ دَشِ أَ وُرِے مَيْ ڟَرْكِے؞ وَنَّنْ هَدَايَ تَشَاڢٜىٰ لَيْڢِے كٜىٰنَنْ؞