ڧِدَايَ 5:6 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا6 يَڢَطَا وَیَیَنْ إِسْرَٰٓءِيلَ وَطَنَّنْ ڧَٰعِدُواْدِ «عِدَنْ وَنِ، كُواْ نَمِجِ كُواْ مَثٜىٰ، يَيِ وَوَنِ لَيْڢِے، يَيِ وَ يَهْوٜىٰهْ رَشِنْ أَمِنْثِ كٜىٰنَنْ؞ مُتُمِنَّنْ يَجَٰوُاْ وَكَنْسَ لَيْڢِے؞ Faic an caibideil |
«عَمَّا عِدَنْ مُتُمْ بَذَيْ عِيَ كَٰوُاْ وَ يَهْوٜىٰهْ تُنْكِيَ كُواْ عَكُيَ بَ دُواْمِنْ بِيَنْ أَلْحَكِنْ ذُنُوبِنْدَ يَعَيْكَتَ، تُواْ، سَيْ يَكَٰوُاْ كُرْثِيُواْيِ بِيُ كُواْ یَنْ تَتَّبَرُ بِيُ؞ ذَاعَيِ أَمْڢَانِ دَ طَيَ دُواْمِنْ هَدَايَ تَوَنْكٜىٰ ذُنُوبِ، طَيَ كُمَ نَهَدَايَ تَڧُواْنَاوَا؞