ڧِدَايَ 4:9 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا9 «ذَاسُ طَوْكِ ذَانِ مَيْ كَلَرْ ضُوً بُلَ، سُرُڢٜىٰ سَنْدَا مَيْ رِڧٜىٰ ڢِتِلُ دَ ڢِتِلُنْسَ دَ أَبُبُوَنْ كَشٜىٰ وُتَادَ مَنْيَنْ ڢَرَنْتَنْسَ دَ دُكَنْ تُلُنَ نَمَنْ ظَيْتُنْ وَطَنْدَ عَكَنْ ظُبَ مُسُ مَيْ؞ Faic an caibideil |
غَا مَعَنَرْ أَسِيرِنْ تَوْرَرِ بَݣَويْ وَطَنْدَ كَغَنِ أَ حَنُّنْ دَامَنَ دَ كُمَ مَعَنَرْ أَسِيرِنْ سَنْدُنَنْ ظِينَارِيَ غُدَا بَݣَويْ مَاسُ رِڧٜىٰ ڢِتِلُ؞ تَوْرَرِ بَݣَويْ نَنْ، مَلاَىِٕكُ بَݣَويْ نَجَمَعَرْ مَاسُبِے نٜىٰ، كُمَ سَنْدُنَنْ ظِينَارِيَ غُدَا بَݣَويْ مَاسُ رِڧٜىٰ ڢِتِلُنَّنْ مَا، جَمَعَرْ مَاسُبِے غُدَا بَݣَويْ نَنْ نٜىٰ؞»