ڧِدَايَ 36:2 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا2 سُكَثٜىٰ «رَنْكَيَدَطٜىٰ! يَهْوٜىٰهْ يَعُمَرْثٜىٰكَ كَرَبَ وَ إِسْرَٰٓءِيلَاوَا غَادُوانْ ڧَسَرْ تَهَنْيَرْ جٜىٰڢَرْ ڧُرِعَ؞ يَهْوٜىٰهْ كُوَ يَعُمَرْثٜىٰكَ كَبَا وَ یَیَ مَتَ نَطَنْعُوَنْمُ ظٜىٰلُواْڢٜىٰهَدْ غَادُوانْ؞ Faic an caibideil |
ذَاكُ رَرَّبَ وَكَنْكُ غَادُوانْ ڧَسَرْ بِسَغَ دَنْغِ دَنْغِ تَهَنْيَرْ جٜىٰڢَرْ ڧُرِعَ؞ ذَاكُبَا بَبَّنْ دَنْغِ بَبَّنْ رَبُواْ، ڧَرَمِنْ دَنْغِ كُمَ كُبَاتَ ڧَرَمِنْ رَبُواْ؞ دُكْ عِنْدَ ڧُرِعَ تَيَنْكَ وَمُتُمْ، وُرِنْ نٜىٰ ذَيْ ذَمَ غَادُوانْسَ؞ بِسَغَ دَنْغِنْ كَاكَنِّنْكُ ذَاكُ غَاجِ ڧَسَرْ؞
غَمٜىٰ دَ دُكَنْ مَذَوْنَنْ يَنْكِنْ سِدُوانْ، وَطَنْدَ سُكٜىٰ ظَوْنٜىٰ عَثِكِنْ يَنْكِنْ تُدَّيْ ڟَكَانِنْ مَنْيَنْ تُدَّنْ لٜىٰبَنُوانْ دَ مِسْرٜىٰڢُواتْ مَيِمْ، نِے دَكَيْنَ ذَنْ كُواْرٜىٰسُ دُكَ دَغَ غَبَنْ إِسْرَٰٓءِيلَاوَا؞ كَتَبَّتَا كَرَبَوَ إِسْرَٰٓءِيلَاوَا يَنْكِنَّنْ يَذَمَ غَادُوانْسُ كَمَرْ يَدَّ نَعُمَرْثٜىٰكَ؞