ڧِدَايَ 34:6 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا6 «تٜىٰكُنْ مٜىٰدِتٜىٰرٜىٰنِيَ نٜىٰ ذَيْ كَسَنْثٜىٰ إِيَاكَرْكُ عَتَغٜىٰڢٜىٰنْ يَمَّ؞ Faic an caibideil |
أَنَانً سَيْ وَطَنْسُ سَرَاكُنَ سُكَجِ لَابَرِنْ نَصَرَرْ إِسْرَٰٓءِيلَاوَا، وَتُواْ دُكَنْ سَرَاكُنَنْ دَسُكٜىٰ يَمَّ دَ كُواْغِنْ يُواْدَنْ دَ نَثِكِنْ يَنْكِنْ ڧأَنَانً تُدَّيْ دَ نَڧَسَرْدَ تَكٜىٰ ݣُورِ دَ نَدُكَنْ ڧَسَاشٜىٰنْ دَسُكٜىٰ عَيَنْكِنْ بَاكِنْ بَبَّرْ تٜىٰكُنْ مٜىٰدِتٜىٰرٜىٰنِيَ حَرْ ذُوَا لٜىٰبَنُوانْ؞ وَطَنَّنْ سُونٜىٰ سَرَاكُنَنْ هِتِّيَاوَا دَ نَ أَمُواْرِيَاوَا دَ نَ كَنْعَنِيَاوَا دَ نَ ڢٜىٰرِظِّيَاوَا دَ نَ هِوِيَاوَا دَ كُمَ نَ يٜىٰبُسِيَاوَا؞