16 يَهْوٜىٰهْ كُمَ يَيِ مَغَنَ دَ مُوسَٰى ثٜىٰوَ
دُواْمِنْ حَكَ، أَ لُواْكَثِنْ دَ ذَاعَ مَيَرْدَ ڧَسَا، بَذَاكُ سَامِ رَبُوانْكُ عَثِكِنْ تَارُوانْ جَمَعَرْ يَهْوٜىٰهْ بَ؞
وَطَنَّنْ ظُرِيُواْيِ بِيُ دَ رَبِنْ ذُرِيَرْ مَنَسّٜىٰ سُنْ رِغَا سُنْ كَرْٻِ نَاسُ غَادُواْ أَوَنْثَنْ ڧٜىٰتَرٜىٰنْ كُواْغِنْ يُواْدَنْ عَتَغَبَشِنْ يٜىٰرِكُواْ تَوَجٜىٰنْ ڢِتُواْوَرْ رَانَ؞»
«غَا سُونَيٜىٰنْ مُتَنٜىٰنْ دَ ذَاسُ تَيْمَكٜىٰكَ أَ عَيْكِنْ رَبَ غَادُوانْ ڧَسَرْ، عٜىٰلٜىٰيَظَرْ ڢِرِسْتِ دَ يُواْشُوَ طَنْ نُنْ؞
وَطَنَّنْ سُونٜىٰ يَنْكُنَ نَغَادُوانْ دَ إِسْرَٰٓءِيلَاوَا سُكَ كَرْٻَ عَڧَسَرْ كَنْعَنَ، وَطَنْدَ عٜىٰلٜىٰيَظَرْ ڢِرِسْتِ دَ يُواْشُوَ طَنْ نُنْ دَ كُمَ شُوغَبَنِّنْ عِيَلَنْ ظُرِيُواْيِنْ إِسْرَٰٓءِيلَ سُكَ رَرَّبَ مُسُ؞
يُواْشُوَ كُوَ يَجٜىٰڢَ مُسُ ڧُرِعَ أَغَبَنْ يَهْوٜىٰهْ أَ شِلُواْ؞ عَثَنْ نٜىٰ ڢَا يُواْشُوَ يَرَرَّبَ ڧَسَرْ ذُوَاغَ سَوْرَنْ ذُرِيَرْ إِسْرَٰٓءِيلَ، كُواْوَثٜىٰ ذُرِيَ تَسَامِ نَاتَ رَبُوانْ؞