ڧِدَايَ 32:3 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا3 سُكَثٜىٰ «أَتَرُواتْ دَ دِبُوانْ دَ يَظٜىٰرْ دَ نِمْرَ دَ هٜىٰشْبُوانْ دَ عٜىٰلٜىٰيَلٜىٰ دَ سِبْمَ دَ نٜىٰبُواْ دَ بٜىٰيُوانْ، Faic an caibideil |
يَا كٜىٰ غَرِنْ سِبْمَ، ذَنْيِ كُوكَا دُواْمِنْكِ ڢِيٜىٰدَ يَدَّ نَيِ دُواْمِنْ غَرِنْ يَظٜىٰرْ نَ أَمُّوانْ؞ يَا كٜىٰ سِبْمَ، كِنَ كَمَ دَ إِتَاثٜىٰنْ إِنَبِے وَنْدَ رَسَّنْكِ سُنْ بَظُو حَرْ تٜىٰكُنْ يَظٜىٰرْ؞ عَمَّا يَنْذُ مَيْ هَلَّكَرْوَ يَڢَاطُواْ عَكَنْ غِرْبِے، عَكَنْ یَیَنْ إِتَاثٜىٰنْ ٻَوْرٜىٰنْكِ دَ یَیَنْ إِنَبِنْكِ؞
«سَبُواْدَ ذَاڢِنْ كُوكَا نَمُتَنٜىٰنْ هٜىٰشْبُوانْ، كُوكَنَّنْ أَنَ جِنْسَ حَرْ ثَنْ عٜىٰلٜىٰيَلٜىٰ، مُرْيَرْ كُوكَنْسُ تَكَيْ حَرْ ثَنْ يَهَظَ؞ ذَاڢِنْ كُوكَا نَمُتَنٜىٰنْ ذُواْوَرْ، أَنَ جِنْسَ حَرْ حُواْرُواْنَيِمْ دَ عٜىٰغْلَتْ شٜىٰلِشِيَ، غَمَا حَرْ ضُوَيٜىٰنْ رَاڢِنْ نِمْرِمْ سُنْ بُوشٜىٰ؞