ڧِدَايَ 32:22 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا22 حَرْ لُواْكَثِنْ دَ ڧَسَرْ تَكُواْمَ عَڧَرْڧَشِنْ يَهْوٜىٰهْ، تُواْ، ذَاكُ كُواْمَ وُرِنْكُ؞ تَهَكَ ذَاكُ كُٻُتَ دَغَ حَكِّنْ أَلْڧَوَرِنْكُ دَ كُكَيِ أَغَبَنْ يَهْوٜىٰهْ دَ جَمَعَرْ إِسْرَٰٓءِيلَ؞ إِنْ كُنْيِ حَكَ، تُواْ، وَنَّنْ ڧَسَا ذَاتَ ذَمَ مَلَّكَرْكُ تَغَادُواْ أَغَبَنْ يَهْوٜىٰهْ؞ Faic an caibideil |
ذَاكُ تَيْمَكٜىٰسُ حَرْ سَيْ لُواْكَثِنْ دَ يَهْوٜىٰهْ يَبَا یَنْعُوَنْكُ هُوتُ كَمَرْ يَدَّ يَبَاكُ، سُكُمَ مَلَّكِ ڧَسَرْدَ تَكٜىٰ يَمَّ دَ يُواْدَنْ، وَدَّ يَهْوٜىٰهْ اللَّهْ نْكُ يَكٜىٰبَاسُ؞ بَايَنْ وَنَّنْ، ذَاكُ عِيَ كُواْمُواْوَ كُذَوْنَ عَثِكِنْ ڧَسَرْكُ دَتَكٜىٰ غَبَسْ دَ يُواْدَنْ، وَدَّ مُوسَٰى بَاوَنْ يَهْوٜىٰهْ يَبَاكُ؞»
سَيْ مُتَنٜىٰنْ ذُرِيَرْ رَعُبَيْنُ دَ نَ غَدْ دَ كُمَ نَرَبِنْ ذُرِيَرْ مَنَسّٜىٰ سُكَ كُواْمَ غِدَا؞ سُكَ بَرْ سَوْرَنْ مُتَنٜىٰنْ إِسْرَٰٓءِيلَ أَ شِلُواْ عَثِكِنْ ڧَسَرْ كَنْعَنَ، سُكَ كُواْمَ ڧَسَرْ غِلٜىٰيَدْ، ڧَسَرْسُ تَغَادُواْ وَدَّ سُكَ غَادَ بِسَغَ عُمَرْنِنْ يَهْوٜىٰهْ تَبَاكِنْ مُوسَٰى؞