44 يَهْوٜىٰهْ يَيِ مَغَنَ دَ مُوسَٰى ثٜىٰوَ
دُكَنْ لِسَّڢِنْ یَیَنْ ڢَارِ مَظَا بِسَغَ سُونَيٜىٰنْسُ، وَطَنْدَ شٜىٰكَرُنْسُ سُكَ كَيْ وَتَا طَيَ ذُوَا سَمَ، يَكَيْ دُبُو عَشِرِنْ دَ بِيُ دَ طَرِے بِيُ دَ سَبَعِنْ دَ عُكُ؞
«كَرْٻِ لَوِيَاوَا أَمَيْمَكُوانْ دُكَنْ یَیَنْ ڢَارِ نَ إِسْرَٰٓءِيلَاوَا؞ كَكُمَ كَرْٻِ یَیَنْ ڢَارِ نَدَبُّواْبِنْ لَوِيَاوَا أَمَيْمَكُوانْ یَیَنْ ڢَارِ نَدَبُّواْبِنْ إِسْرَٰٓءِيلَاوَا؞ لَوِيَاوَا كُوَ ذَاسُ ذَمَ نَوَ؞ نِنٜىٰ يَهْوٜىٰهْ؞