ڧِدَايَ 28:3 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا3 «غَا هَدَايَرْدَ ذَاعَ مِيڧَ دَ وُتَا غَ يَهْوٜىٰهْ، وَدَّ ذَاعَ مِيڧَ كُواْوَثٜىٰ رَانَ، یَنْ رَغُنَ بِيُ مَاسُ شٜىٰكَرَا طَيَ طَيَ مَرَرْ تَبُواْ؞ Faic an caibideil |
سَيْنَجِ وَنِ مَيْ ڟَرْكِے يَيِ تَمْبَيَ، وَنِ مَيْ ڟَرْكِے كُمَ يَأَمْسَ يَثٜىٰ «سَيْ يَوْشٜىٰنٜىٰ مُغُنْتَارْ دَتَكٜىٰ ثِكِنْ رُعُيَرْ نَنْ ذَاتَ ڧَارٜىٰ؟ سَيْ يَوْشٜىٰ ذَاعَ حَنَ يِنْ هَدَايَ تَڧُواْنَاوَا تَيَوْ دَ كُلُّمْ؟ سَيْ يَوْشٜىٰ ذَاعَيِ أَبِنْ ڧَظَنْتَا مَيْ كَٰوُاْ هَلَّكَرْوَ دَ كُمَ بَادَ وُرِے مَيْ ڟَرْكِے دَ دُبُنْ دُبَّيْ دُواْمِنْ عَتَتَّاكَ؟»
وَطَنَّنْ هَدَايُ سُونٜىٰ ڧَارِ عَكَنْ هَدَايَ تَڧُواْنَاوَا تَرٜىٰدَ هَدَايَرْتَ تَهَڟِ تَسَابُوانْ وَتَ دَ هَدَايَ تَڧُواْنَاوَا تَرٜىٰدَ هَدَايَرْتَ تَهَڟِ تَكُواْوَثٜىٰ رَانَ، تَرٜىٰدَ هَدَايَرْسُ تَأَبِنْ شَا؞ ذَاكُ مِيڧَسُ بِسَغَ ڧَٰعِدَرْسُ، هَدَايَرْدَ عَكَ مِيڧَ دَ وُتَا غَ يَهْوٜىٰهْ، مَيْ دَاطِنْ ڧَنْشِ؞»