ڧِدَايَ 28:2 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا2 يَبَا إِسْرَٰٓءِيلَاوَا وَطَنَّنْ عُمَرْنَيْ؞ «كُتَبَّتَرْ ثٜىٰوَ كُنْ مِيڧَ مِنِ عَبِنْثِ نَهَدَايُنَ أَدَيْدَيْ لُواْكَثِنْدَ نَڟَارَ، وَطَنْدَ عَكَ مِيڧَ دَ وُتَا، مَاسُ دَاطِنْ ڧَنْشِ أَغَرٜىٰنِ؞ Faic an caibideil |
سَيْ يٜىٰشُوَ طَنْ يُواْظَدَكْ تَرٜىٰدَ یَنْعُوَنْسَ ڢِرِسْتُواْثِے دَ ظٜىٰرُبَّبٜىٰلْ طَنْ شٜىٰيَلْتِيٜىٰلْ تَرٜىٰدَ یَنْعُوَنْسَ سُكَ ڢَارَ غِنَا بَغَدٜىٰنْ اللَّهْ نَ إِسْرَٰٓءِيلَ؞ سُكَ غِنَا بَغَدٜىٰنْ دُواْمِنْ سُمِيڧَ هَدَايُ نَڧُواْنَاوَا بِسَغَ يَدَّ عَكَ رُبُوتَ عَثِكِنْ كُواْيَرْوَرْ مُوسَٰى مُتُمِنْ اللَّهْ؞
عَمَّا سَرْكِے نٜىٰ يَكٜىٰدَ حَكِّنْ بَادَ هَدَايُ أَ لُواْكَثِنْ بُكُكُوَ دَ نَبِكٍ سَابُوانْ وَتَ دَ رَانَكُنْ هُوتُنَ نَمَكُواْ، وَتُواْ، دُكَنْ بُكُكُوَنْ دَ عَكَ ڟَارَا نَغِدَنْ إِسْرَٰٓءِيلَ؞ ذَيْ تَنَدَ هَدَايُنْ وَنْكٜىٰ ذُنُوبِ دَ نَهَڟِ دَ نَڧُواْنَاوَا دَ نَڠَرَ زُمُنْثِ دُواْمِنْ طَوْكَرْ أَلْحَكِنْ ذُنُوبِ نَغِدَنْ إِسْرَٰٓءِيلَ؞› »
إِنْ أَنْتَبَّتَرْ ثٜىٰوَ لَلَّيْ بَ دَ غَنْغَنْبَ كُنْيِ حَكَ، كُمَ بَاتَرٜىٰدَ سَنِنْ سَوْرَنْ جَمَعَبَ، سَيْ جَمَعَ غَبَاطَيَ سُمِيڧَ بِجِمِ طَيَ هَدَايَ تَڧُواْنَاوَا، هَدَايَ مَيْ دَاطِنْ ڧَنْشِ غَ يَهْوٜىٰهْ؞ ذَاعَ مِيڧَشِ تَرٜىٰدَ هَدَايَرْسَ تَهَڟِ دَ تَأَبِنْ شَا، بِسَغَ ڧَٰعِدَ؞ ذَاعَكُمَ مِيڧَ بُنْسُرُ طَيَ دُواْمِنْ هَدَايَ تَوَنْكٜىٰ ذُنُوبِ؞
عِدَنْ ذَاكُ مِيڧَ هَدَايَ تَڧُواْنَاوَا غَ يَهْوٜىٰهْ كُواْ وَتَ هَدَايَرْدَ عَكَ مِيڧَ دَ وُتَا، هَدَايَرْ ذَاتَ ذَمَ تَ دَبَّ دَغَ ثِكِنْ غَرْكٜىٰنْ تُمَكِ كُواْ أَوَكِ كُواْ شَانُو؞ عِدَنْ هَدَايَ تَڧُواْنَاوَا ثٜىٰ، كُواْ هَدَايَ تَثِكَ ضَنْڟُوَا، كُواْ تَبَايَرْوَ تَيَرْدَرْ رَيْ، كُواْ هَدَايَ تَبِكٍ دَ عَكَ ڟَارَا،