12 سَيْ يَهْوٜىٰهْ يَثٜىٰ وَ مُوسَٰى «كَهَوْرَ كَنْ وَنَّنْ بَبَّنْ تُدُ نَيَنْكِنْ تُدَّنْ أَبَرِمْ، كَهَنْغِ ڧَسَرْدَ نَبَا إِسْرَٰٓءِيلَاوَا؞
ذَنْكُمَ بَاكَ، كَيْ دَ ذُرِيَرْكَ دَ ذَاسُذُواْ بَايَنْكَ، ڧَسَرْدَ كَكٜىٰ ذَمَنْ بَڧُنْثِ عَثِكِ، وَتُواْ دُكَنْ ڧَسَرْ كَنْعَنَ، دُواْمِنْ تَذَمَ غَادُوانْكُ حَرْ أَبَدَا؞ نِے كُوَ ذَنْذَمَ اللَّهْ نْسُ؞»
«يَا كٜىٰ عُرُوشَلِيمَ، كِهَوْ تُدَّنْ لٜىٰبَنُوانْ كِيِ كُوكَا، كِتَادَ مُرْيَرْكِ عَبَشَنْ، كِٻَرْكٜىٰ دَ كُوكَا أَعَبَرِمْ، غَمَا أَنْهَلَّكَرْ دَ دُكَنْ مَسُواْيَنْكِ؞
يَهْوٜىٰهْ يَثٜىٰ وَ مُوسَٰى «رَانَرْ مُتُوَرْكَ تَايِ كُسَ؞ كَكِرَا يُواْشُوَ تَرٜىٰدَكَيْ كُشِغُواْ ثِكِنْ تٜىٰنْتِنْ سَدُوَ، دُواْمِنْ إِنْ بَاشِ حَكِّنْ شُوغَبَنْثِ؞» سَيْ مُوسَٰى دَ يُواْشُوَ سُكَ تَڢِے سُكَ شِغَ ثِكِنْ تٜىٰنْتِنْ سَدُوَ،