22 وَطَنَّنْ سُونٜىٰ دَنْغُواْغِنْ ذُرِيَرْ يَهُودَ؞ يَوَنْسُ يَكَيْ دُبُو سَبَعِنْ دَ شِدَ دَ طَرِے بِيَرْ؞
«كَيْ يَهُودَ، یَنْعُوَنْكَ ذَاسُ يَبٜىٰكَ؞ حَنُّنْكَ ذَيْ كَامَ وُيَنْ مَاسُ ڧِنْكَ؞ یَیَنْ بَابَنْكَ ذَاسُ رُسُنَ أَغَبَنْكَ؞
كُواْدَيَكٜىٰ ذُرِيَرْ يَهُودَ سُنْ كَسَنْثٜىٰ دَ ڧَرْڢِے سُواْسَيْ ثِكِنْ سَوْرَنْ ظُرِيُواْيِنْ، كُمَ ذُرِيَرْ ثٜىٰ تَتَنَدَ سَرْكِے، دُكْدَهَكَ إِيكُوانْ طَنْ ڢَارِ يَنَ أَ حَنُّنْ ذُرِيَرْ يُوسُڢَ؞
بَرِ يَهْوٜىٰهْ يَسَا كُڧَارُ، كُو دَ كُمَ یَیَنْكُ!
یَیَ مَظَا نَ ڢٜىٰرٜىٰظْ سُونٜىٰ، هٜىٰظْرُوانْ دَ هَمُلْ؞
لَلَّيْ عُبَنْغِجِنْمُ يَا ڢِتُواْ دَغَ ذُرِيَرْ يَهُودَ نٜىٰ، وَدَّ مُوسَٰى بَيْيِ وَنِ ذَنْثٜىٰ عَكَنْتَبَ لُواْكَثِنْ دَيَكٜىٰ مَغَنَ غَمٜىٰدَ ڢِرِسْتُواْثِے؞