ڧِدَايَ 25:2 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا2 وَطَنَّنْ مَتَ سُكَنْ غَيَّثِ مُتَنٜىٰنْ إِسْرَٰٓءِيلَ ذُوَا بِكٍ هَدَايُنْ أَلُّواْلِنْسُ؞ مُتَنٜىٰنْ إِسْرَٰٓءِيلَ كُوَ سُكَنْثِ عَبِنْثِنْ هَدَايَرْسُ، سُكُمَيِ سُجَّدَ غَ أَلُّواْلِنْسُ؞ Faic an caibideil |
إِنْجِ يَهْوٜىٰهْ، «دَنَتَرَرْ دَ إِسْرَٰٓءِيلَ تَغَمْشٜىٰنِ كَمَرْ يَدَّ عَكَ تَرَرْ دَ إِنَبِے أَدَاجِ؞ نَغَ كَاكَنِّنْسُ كَمَرْ نُونً ڢَارِ نَیَیَنْ ٻَوْرٜىٰ أَ لُواْكَثِنْ ڢَرْكُوانْ نُونَنْسُ؞ عَمَّا دَ سُكَ كَيْ بَعَلْ ڢٜىٰيُوارْ، سُكَ كٜىٰٻٜىٰ كَنْسُ غَ أَبِنْ كُنْيَرْ نَنْ بَعَلْ؞ سُكَ ذَمَ أَبِنْ ڧَظَنْتَا كَمَرْ غُنْكِنْ دَسُكٜىٰ ڧَوْنَ؞