12 سَبُواْدَ حَكَ كَڢَطَا مَسَ، « ‹غَاشِ، إِنَ طَوْرَ يَرْجٜىٰجٜىٰنِيَ تَسَلَمَ دَشِ؞
ڢِنٜىٰهَسْ يَمِيڧٜىٰ ڟَيٜىٰ يَطَوْكِ مَتَاكِ، سَيْ بَلَعِنْ يَڟَيَ؞
شِيَسَا عَكَ لِسَّڢْتَا وَنَّنْ أَدَلْثِے نٜىٰ غَرٜىٰشِ دَغَ ڟَارَا ذُوَا ڟَارَا حَرْ أَبَدَا؞
غَمَا مَنْيَنْ تُدَّيْ ذَاسُ عِيَ ٻَثٜىٰوَ ذَاعَ عِيَ كَوَرْدَ تُدَّيْ، عَمَّا ڧَوْنَتَ مَرَرْ ثَنْجَاوَا بَذَاتَ رَبُ دَكٜىٰبَ، يَرْجٜىٰجٜىٰنِيَتَ تَسَلَمَ مَا بَذَاعَ كَوَرْدَ عِتَبَ، إِنْجِنِ يَهْوٜىٰهْ وَنْدَ يَكٜىٰ نُونَ مِكِ تَوْسَيِ؞»
«ذَنْيِ يَرْجٜىٰجٜىٰنِيَرْ سَلَمَ دَسُو، إِنْكُمَ كُواْرِ مُوغَيٜىٰنْ نَمُواْمِنْ دَاجِ دَغَ ڧَسَرْ، دُواْمِنْ تُمَكِنْ سُذَوْنَ لَاڢِيَ عَثِكِنْ دَاجِ، سُكُمَ هُوتَ عَثِكِنْ كُرْمِ لَاڢِيَ؞
ذَنْيِ يَرْجٜىٰجٜىٰنِيَرْ سَلَمَ دَسُو؞ ذَنْسَا يَرْجٜىٰجٜىٰنِيَرْ نَنْ تَكَسَنْثٜىٰ تَهَرْ أَبَدَا؞ ذَنْ سَاكٜىٰ ڧَڢَسُ عَڧَسَرْسُ إِنْسَا سُيَلْوَتَ، ذَنْ كَڢَ وُرِنْ ذَمَنَ مَيْ ڟَرْكِے أَڟَكِيَرْسُ حَرْ أَبَدَا؞
عَمَّا كُو ڢِرِسْتُواْثِے كُنْكَوْثٜىٰ دَغَ حَنْيَ، كُنْسَا دَيَوَ سُكَيِ تُنْتُٻٜىٰ تَوُرِنْ كُواْيَرْوَرْكُ، كُنْ ڧَظَنْتَرْدَ يَرْجٜىٰجٜىٰنِيَرْ دَنَيِ دَ لَوِ،» إِنْجِ يَهْوٜىٰهْ مَيْ ضُنْدُنَا؞
يَهْوٜىٰهْ مَيْ ضُنْدُنَا يَأَمْسَ يَثٜىٰ «غَاشِ، إِنَ غَبْ دَ عَيْكَ مَيْ سَڧُواْنَ دُواْمِنْ يَشِرْيَ مِنِ حَنْيَ، كُمَبَا ظَتُواْ عُبَنْغِجِنْ دَ كُكٜىٰ نٜىٰمَ ذَيْذُواْ هَيْكَلِنْسَ؞ مَيْ سَڧُواْ نَيَرْجٜىٰجٜىٰنِيَ وَنْدَ كُكٜىٰ مَرْمَرِنْسَ، لَلَّيْ يَنَ ذُوَا؞
أَمَلٜىٰكَاوَا سُنَ ذَمَ أَ نٜىٰغٜىٰبْ، يَنْكِنْ كُدُ نَڧَسَرْ؞ هِتِّيَاوَا دَ يٜىٰبُسِيَاوَا دَ كُمَ أَمُواْرِيَاوَا سُنَ ذَمَ عَيَنْكِنْ تُدَّيْ؞ كَنْعَنِيَاوَا كُوَ سُنَ ذَمَ كُسَدَ تٜىٰكُنْ مٜىٰدِتٜىٰرٜىٰنِيَ دَ كُمَ كُسَدَ كُواْغِنْ يُواْدَنْ؞»