ڧِدَايَ 22:9 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا9 اللَّهْ يَذُواْ وُرِنْ بَلَعَمْ يَثٜىٰمَسَ «وَطَنّٜىٰ مُتَنٜىٰنٜىٰ سُكٜىٰ تَرٜىٰدَكَيْ؟» Faic an caibideil |
غَا مَعَنَرْ مَڢَرْكِنْ دُوڟٜىٰنْدَ كَغَنِ؞ عَثِكِنْ مَڢَرْكِنْ كَغَ دُوڟٜىٰ يَٻَرْكٜىٰ دَغَ بَبَّنْ تُدُ، كُمَ بَ دَ حَنُّنْ طَنْ أَدَمْ بَ، حَرْ يَڢَرْڢَشٜىٰ بَڧِنْ ڧَرْڢٜىٰنْ دَ تَغُلَّرْ دَ لَكَرْ دَ أَظُرْڢَرْ دَ ظِينَارِيَرْ؞ تُواْ، اللَّهْ مَطَوْكَكِ يَنَ سَنَرْوَ سَرْكِے أَبِنْدَ ذَيْ ڢَرُ نَنْ غَبَ كٜىٰنَنْ؞ مَڢَرْكِنْ تَبَّتَاثّٜىٰنٜىٰ، مَعَنَرْسَ كُمَ غَسْكِيَثٜىٰ؞»