ڧِدَايَ 22:5 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا5 سَيْ يَعَيْكَ دَ یَنْ عَيْكَ ذُوَا وُرِنْ بَلَعَمْ طَنْ بٜىٰيُوارْ أَ ڢٜىٰتُوارْ، عَبَاكِنْ كُواْغِنْ يُڢِرٜىٰتِسْ عَڧَسَرْ أَمَوْ، سُثٜىٰ مَسَ، «غَا وَتَ أَلْعُمَّ تَڢِتُواْ دَغَ ڧَسَرْ مَصَرْ؞ سُنْ بَظُو كُواْعِنَ أَ ڢُسْكَرْ دُونِيَا، غَاشِ كُمَ سُنَ ظَوْنٜىٰ كُسَدَنِے؞ Faic an caibideil |
ڢَرَنْ سُكَ رُڢٜىٰ ڢُسْكَرْ ڧَسَا غَبَاطَيَ، حَرْ ڧَسَرْ تَذَمَ بَڧِ سَبُواْدَ يَوَنْسُ؞ سُكَ ثِنْيٜىٰ دُكَنْ ڟِرٜىٰ ڟِرٜىٰ دَ دُكَنْ یَیَنْ إِتَاثٜىٰنْ دَ سُكَ رَغُ بَايَنْ ٻَرْنَرْ ڧَنْڧَرَ؞ بَابُ طَنْيٜىٰنْ غَنْيٜىٰنْدَ يَرَغُ، كُواْ نَ إِتَاثٜىٰ كُواْ نَڟِرٜىٰ ڟِرٜىٰنْ ڢِيلَيٜىٰ أَدُكَنْ ڧَسَرْ مَصَرْ؞