ڧِدَايَ 22:4 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا4 مُواْوَبَاوَا كُوَ سُكَثٜىٰ وَدَتَّاوَنْ مَدْيَنَ «دُوبَ، وَنَّنْ طُمْبُنْ مُتَنٜىٰ ذَاسُ لَشٜىٰ دُكَنْ ڧَسَرْدَ مُكٜىٰ ذَمَ عَثِكِ، كَمَرْ يَدَّ بِجِمِ يَكَنْ لَشٜىٰ ثِيَوَرْ ڢِيلِ؞» أَ لُواْكَثِنْ كُوَ بَلَكْ طَنْ ظِڢُّوارْ شِينٜىٰ سَرْكِنْ مُواْوَبْ؞ Faic an caibideil |