29 بَلَعَمْ يَثٜىٰ وَجَكَرْ «سَبُواْدَ كِنْ مَيْدَنِ وَاوَا! دَا عَثٜىٰ إِنَدَ تَكُواْبِے أَ هَنُّونَ دَا نَكَشٜىٰكِ يَنْذُ!»
لَبَنْ يَثٜىٰ «دَݣَوْ، بَرِ يَكَسَنْثٜىٰ كَمَرْ يَدَّ كَڢَطَا؞»
مَيْ أَدَلْثِے يَنَ كُلَ دَ لَاڢِيَرْ دَبُّواْبِنْسَ، عَمَّا ڧٜىٰتَ عِتَثٜىٰ عَيْكِ مَڢِے تَوْسَيِ نَمُوغُ؞
وَاوَا يَكَنْ نُونَ ڢُشِنْسَ نَنْ دَنَنْ، عَمَّا مَيْ حَنْكَلِ بَيْ نُونَ يَكُلَ دَ ذَاغِبَ؞
وَنَّنْ شِينٜىٰ مُوغُنْ أَبِنْدَ يَكٜىٰ ڢَرُوَ أَ رَايُوَرْ دُونِيَرْ نَنْ، ڧَرْشٜىٰنْ كُواْوَ دُكَ طَيَنٜىٰ؞ بَنْدَ حَكَمَا ذُوثِيَارْ یَنْ أَدَمْ ثِكٜىٰ تَكٜىٰدَ مُغُنْتَا، أَݣَويْ كُمَ ٻَرْنَ أَ ذُوثِيَارْسُ سَعَدَّ سُكٜىٰ دَ رَيْ؞ عَڧَرْشٜىٰ كُمَ، سَيْ مُتُوَ؞
عَمَّا جَكَرْ تَثٜىٰ وَ بَلَعَمْ «بَنِثٜىٰ جَكَرْكَبَ؟ بَنِثٜىٰ وَدَّ كَكٜىٰ تَهَوَ دُكَنْ ݣُونَكِنْ رَنْكَ حَرْ ذُوَا يَوْ بَ؟ نَتَٻَيِ مَكَ حَكَ؟» بَلَعَمْ يَثٜىٰ «أَعَ؞»
غَمَا دَغَ ذُوثِيَا نٜىٰ مُوغَيٜىٰنْ تُنَانِ سُكٜىٰ ڢِتُواْوَ؞ وَتُواْ، سُو كِسَنْ كَيْ دَ ظِنَ دَ لَلَتَ دَ سَاتَادَ شَيْدَرْ ڧَضْيَا دَ ٻَاتَ سُونَ؞