ڧِدَايَ 19:14 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا14 «سَعَدَّ وَنِ يَمُتُ عَثِكِنْ تٜىٰنْتِ، غَ ڧَٰعِدَرْ دَ ذَاعَ بِے؞ دُكْ وَنْدَ يَكٜىٰ عَثِكِ أَ لُواْكَثِنْ مُتُوَرْ، كُواْ وَنْدَ يَشِغَ ثِكِنْ تٜىٰنْتِنْ أَ لُواْكَثِنْ، ذَيْ ڧَظَنْتُ حَرْ ݣُونَ بَݣَويْ؞ Faic an caibideil |
دُكْ وَنْدَ يَتَٻَ غَاوَا، وَتُواْ جِكِنْ مُتُمِنْدَ يَمُتُ، كُمَ بَيْ ڟَبْتَثٜىٰ كَنْسَبَ، يَڧَظَنْتَرْ دَ تٜىٰنْتِنْ كَسَنْثٜىٰوَرْ يَهْوٜىٰهْ كٜىٰنَنْ؞ وَنَّنْ مُتُمْ، ذَاعَ كَوَرْ دَشِ دَغَ إِسْرَٰٓءِيلَاوَا، غَمَا بَعَيَيَّڢَا مَسَ ضُوَ نَڟَبْتَثٜىٰوَبَ؞ يَكَسَنْثٜىٰ مَيْ ڧَظَنْتَا؞ أَلْحَكِنْ ذَمَنْ ڧَظَنْتَرْسَ يَنَ عَكَنْسَ؞