ڧِدَايَ 18:4 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا4 ذَاسُ حَطَ حَنُّ دَكَيْ دُواْمِنْ سُيِ هِدِمُواْمِنْ دَ عَكٜىٰيِ عَتٜىٰنْتِنْ سَدُوَ؞ عَمَّا بَابُوَنِ وَنْدَ بَ نَظُرِيَرْ لَوِ بَ دَ ذَيْ يِكُسَ يَيِ عَيْكِ دَكُو؞ Faic an caibideil |
دَغَ ثِكِنْ كَايَنْ دَ عَكَ ڨُوثٜىٰ عَيَاڧِ وَنْدَ يَذَمَ نَتَارُوانْ جَمَعَ، سَيْ كَطَوْكِ أَبُ طَيَ دَغَ ثِكِنْ كُواْوَنٜىٰ حَمْسِنْ، كُواْ نَمُتَنٜىٰ، كُواْ نَشَانُو، كُواْ نَجَاكُنَ، كُواْ نَتُمَكِ، كُواْ نَأَوَكِ؞ كَبَادَسُو غَ لَوِيَاوَا وَطَنْدَ سُكٜىٰ لُورَ دَ تٜىٰنْتِنْ كَسَنْثٜىٰوَرْ يَهْوٜىٰهْ؞»