ڧِدَايَ 18:2 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا2 كَكَٰوُاْ یَنْعُوَنْكَ نَظُرِيَرْ لَوِ، وَتُواْ غِدَنْ كَكَنْكَ، دُواْمِنْ سُتَيْمَكٜىٰكَ؞ ذَاسُيِ حِدِمَ تَرٜىٰدَكَيْ، يَايِنْ دَكَيْ دَ یَیَنْكَ مَظَا كُكٜىٰيِنْ حِدِمَ عَتٜىٰنْتِنْ شَيْدَرْ يَرْجٜىٰجٜىٰنِيَ؞ Faic an caibideil |
« ‹عَمَّا ڢِرِسْتُواْثِے نَ عِيَلِنْ ظَدُواكْ نَظُرِيَرْ لَوِ، وَطَنْدَ سُكَيِ أَمِنْثِ ثِكِنْ حِدِمَرْ وُرِينَ مَيْ ڟَرْكِے سَعَدَّ جَمَعَرْ إِسْرَٰٓءِيلَ سُكَ كَوْثٜىٰ سُكَ بَرْ نِے، سُونٜىٰ ذَاسُذُواْ كُسَ سُيِ مِنِ حِدِمَ دُواْمِنْ سُمِيڧَ مِنِ كِڟٜىٰ دَ جِنِ نَهَدَايَ؞ نِے عُبَنْغِجِ يَهْوٜىٰهْ نَا ڢَطَا؞
وَنَّنْ يَذَمَ أَبِنْ غَرْغَطِے غَ إِسْرَٰٓءِيلَاوَا ثٜىٰوَ كَدَ وَنْدَ بَ ڢِرِسْتِ بَ، وَتُواْ وَنْدَ بَدَغَ ذُرِيَرْ هَٰرُونَ بَ، يَيِ كُسَدَ بَغَدٜىٰنْ دُواْمِنْ يَڧُواْنَ تُرَارٜىٰ أَغَبَنْ يَهْوٜىٰهْ؞ دُكْ وَنْدَ بَ ڢِرِسْتِ بَايَ كُمَيِ كُسَدَ بَغَدٜىٰنْ دُواْمِنْ يَڧُواْنَ تُرَارٜىٰ، أَبِنْدَ يَڢَرُ دَ ڧَارُونَ ذَيْسَامٜىٰشِ؞ أَنْيِ حَكَ بِسَغَ يَدَّ يَهْوٜىٰهْ يَڢَطَا وَ عٜىٰلٜىٰيَظَرْ تَبَاكِنْ مُوسَٰى؞
سَعَدَّ كُكٜىٰ شِرِنْ تَاشِ دَغَ ذَنْغُواْ، سَعَدَّ هَٰرُونَ دَ یَیَنْسَ سُكَ غَمَ رُڢٜىٰ وُرِے مَيْ ڟَرْكِے دَ دُكَنْ كَايَنْسَ، سَيْ یَیَنْ كُواْهَتْ سُذُواْ سُطَوْكٜىٰسُ؞ عَمَّا كَدَ سُتَٻَ أَبُ مَيْ ڟَرْكِے دُواْمِنْ كَدَ سُمُتُ؞ وَطَنَّنْ سُونٜىٰ كَايَنْ تٜىٰنْتِنْ سَدُوَ وَطَنْدَ یَیَ مَظَا نَ كُواْهَتْ ذَاسُدِنْغَ طَوْكُواْوَ؞
دَغَ ثِكِنْ إِسْرَٰٓءِيلَاوَا كُوَ نَبَا هَٰرُونَ دَ یَیَنْسَ ݣَوْتَنْ لَوِيَاوَا دُواْمِنْ سُيِ وَسَوْرَنْ یَیَنْ إِسْرَٰٓءِيلَاوَا حِدِمَ عَتٜىٰنْتِنْ سَدُوَ؞ ذَاسُ كُمَيِ هَدَايَ تَطَوْكَرْ أَلْحَكِنْ ذُنُوبِنْ إِسْرَٰٓءِيلَاوَا، دُواْمِنْ كَدَ بَلَعِ يَڢَاطُواْ عَكَنْ إِسْرَٰٓءِيلَاوَا عِدَنْ سُكَذُواْ كُسَدَ وُرِنْ ذَمَنَ مَيْ ڟَرْكِے؞»