ڧِدَايَ 17:3 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا3 سَيْ كَرُبُوتَ سُونَنْ هَٰرُونَ عَكَنْ سَنْدَنْ ذُرِيَرْ لَوِ؞ غَمَا ذَاعَ شِرْيَ سَنْدَا طَيَ دُواْمِنْ كُواْوَنٜىٰ شُوغَبَنْ غِدَنْ كَاكَنِّ؞ Faic an caibideil |
«يَا كَيْ طَنْ مُتُمْ، كَطَوْكِ سَنْدَا، كَيِ رُبُوتُو عَكَنْ سَنْدَنْ كَثٜىٰ، ‹دُواْمِنْ يَهُودَ، تَرٜىٰدَ مُتَنٜىٰنْ إِسْرَٰٓءِيلَ وَطَنْدَ سُكَ حَطَكَيْ تَرٜىٰ دَشِ؞› كَسَاكٜىٰ طَوْكِ وَنِ سَنْدَا، كَيِ رُبُوتُو عَكَنْسَ كَثٜىٰ، ‹دُواْمِنْ يُوسُڢَ، وَتُواْ سَنْدَنْ إِڢْرَيِمْ دَ دُكَنْ غِدَنْ إِسْرَٰٓءِيلَ وَطَنْدَ سُكَ حَطَكَيْ تَرٜىٰ دَشِ؞›
عَمَّا كَيْ دَ یَیَنْكَ مَظَا كَطَيْ نٜىٰ ذَاكُيِ حِدِمَ تَڢِرِسْتِ وَدَّ تَشَاڢِ بَغَدٜىٰنْ دَ كُمَ عَيْكِ نَبَايَنْ لَبُلٜىٰنْ، وَتُواْ وُرِے مَڢِے ڟَرْكِے؞ نِے نَبَاكُسُ ݣَوْتَا، دُواْمِنْ كُيِ حِدِمَ عَتٜىٰنْتِنْ سَدُوَ؞ وَنْدَ بَنَظُرِيَرْ لَوِ بَ عِدَنْ يَا ذُواْ كُسَ دُواْمِنْ يَيِ وَنَّنْ حِدِمَ، ذَاعَ كَشٜىٰشِ؞»