12 سَيْ إِسْرَٰٓءِيلَاوَا سُكَثٜىٰ وَ مُوسَٰى «أَيْ إِنْ حَكَنٜىٰ، تَامُ تَا ڧَارٜىٰ كٜىٰنَنْ! مُنْ لَلَثٜىٰ! دُكَنْمُ مُنْ هَلَّكَ!
تَامُ تَا ڧَارٜىٰ سَبُواْدَ ڢُشِنْكَ، مُنْ ڢِرْغِتَ دُواْمِنْ ذَاڢِنْ هَوْشِنْكَ؞
سَعَدَّ وَوَنْثِنْ مُتُمْ يَكَيْ شِ غَ هَلَّكَ، سَيْ ذُوثِيَارْسَ تَيِ ڢُشِے دَ يَهْوٜىٰهْ؞
غَمَا بَذَنْ ثِيغَبَدَ يِنْ غَابَبَ، بَذَنْيِ ڢُشِے حَرْ أَبَدَابَ؞ إِنْ بَهَكَبَ، رُوحٌ طَنْ أَدَمْ ذَيْڢِدَّ رَيْ، كُمَ غَاشِ، نِنٜىٰ نَابَاشِ نُمْڢَشِ؞
سَيْ نَثٜىٰ، «كَيْتُواْنَ! تَاوَتَاڧَارٜىٰ! غَمَا كُواْوَثٜىٰ مَغَنَرْ بَاكِنَ ذُنُوبِثٜىٰ، إِنَ كُمَ ذَمَ تَرٜىٰدَ مُتَنٜىٰنْ دَ كُواْوَثٜىٰ مَغَنَرْ بَاكِنْسُ ذُنُوبِثٜىٰ؞ عَمَّا دُكْدَهَكَ، عِدَنُونَ سُنْ غَ سَرْكِے، سُنْ غَ يَهْوٜىٰهْ مَيْ ضُنْدُنَا!»
سَيْ مُوسَٰى يَيِ دَيْدَيْ بِسَغَ أَبِنْدَ يَهْوٜىٰهْ يَعُمَرْثٜىٰشِ؞
يَرْجٜىٰجٜىٰنِيَرْ ذَاتَ ذَمَ مَسَ دَ ذُرِيَرْسَ يَرْجٜىٰجٜىٰنِيَ تَڧَٰعِدَرْ ڢِرِسْتُواْثِے تَدِنْدِنْدِنْ، غَمَا يَيِ كِيشِنْ ڧَوْنَرْ اللَّهْ نْسَ، يَكُوَ يِڧَٰعِدَرْ طَوْكَرْ أَلْحَكِنْ ذُنُوبِنْ جَمَعَرْ إِسْرَٰٓءِيلَ؞› »
عَمَّا یَیَنْ ڧَارُونَ بَسُ مُتُ دُكَبَ؞
كُواْ كُنْ مَنْثٜىٰ نٜىٰ دَ مَغَنَرْ ڧَرْڢَڢَاوَا وَدَّ اللَّهْ يَيِ، وَدَّ كُمَ تَكٜىٰثٜىٰ دَكُو یَیَنْسَ؟ «يَا طَانَ، كَدَ كَمَيْدَ حُواْرُوانْ عُبَنْغِجِ أَبِنْ بَنْظَ، كَدَ كَڢِدَّ ذُوثِيَا عِدَنْ يَا ڟَاوَتَا مَكَ؞