34 دُكَنْ مُتَنٜىٰنْ إِسْرَٰٓءِيلَ دَسُكٜىٰ أَوُرِنْ سُنْ غُدُ دَجِنْ إِيهُنْسُ؞ غَمَا سُنْثٜىٰ «غُدُ! كَدَ ڧَسَرْ تَهَطِيٜىٰمُ مَا!»
دَجِنْ بَبَّرْ مُرْيَرْكَ، ڧَبِيلُ سُكَ غُدُ، دَ كَنُونَ إِيكُوانْكَ، أَلْعُمَّيْ سُكَ وَڟٜىٰ؞
ذَاكُيِ غُدُ كُبِے تَݣُورِنَّنْ دَ يَمِيڧٜىٰ ذُوَا أَظٜىٰلْ، كَمَرْ يَدَّ دَا كَاكَنِّنْكُ سُكَيِ أَ لُواْكَثِنْ دَ عَكَيِ ضَوَرْ ڧَسَا أَ زَامَانِنْ سَرْكِے عُزِّيَ نَ يَهُودَ؞ سَعَنً يَهْوٜىٰهْ اللَّهْ نَا ذَيْ سَوْكُواْ تَرٜىٰدَ مَلاَىِٕكُنْسَ؞
تَهَكَ سُو دَ دُكَنْ كَايَنْ دَسُكٜىٰ دَشِ سُكَ غَنْغَرَ أَ رَايٜىٰ ذُوَا وُرِنْ ذَمَنْ مَتَتُّو؞ ڧَسَرْ كُمَ تَكُواْمَ تَرُڢٜىٰسُ غَبَاطَيَ، سُكَ ٻَثٜىٰ دَغَ ثِكِنْ تَارُوانْ جَمَعَ؞
وُتَا تَڢِتَ دَغَ وُرِنْ يَهْوٜىٰهْ تَثِنْيٜىٰ مُتَنٜىٰنَّنْ طَرِے بِيُ دَ حَمْسِنْ وَطَنْدَ سُكٜىٰ مِيڧَ تُرَارٜىٰ نَڧُواْنَاوَا؞