ڧِدَايَ 16:22 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا22 عَمَّا مُوسَٰى دَ هَٰرُونَ سُكَ ڢَاطِ دَ ڢُسْكَرْسُ حَرْ ڧَسَا سُكَثٜىٰ «يَا اللَّهْ، كَيْنٜىٰ اللَّهْ، تُوشٜىٰنْ نُمْڢَشِنْ رَيْ نَدُكَنْ حَلِتَّ؞ إِنْ مُتُمْ طَيَ يَيِ ذُنُوبِ، ذَاكَيِ ڢُشِے دَ دُكَنْ جَمَعَ؟» Faic an caibideil |
مُوسَٰى يَثٜىٰ وَ هَٰرُونَ دَ یَیَنْسَ عٜىٰلٜىٰيَظَرْ دَ عِتَمَرْ «كَدَ كُبَرْ غَاشِنْ كَنْكُ بَرْكَتَيْ وَيْ كُنَ مَكُواْكِ، كُواْ كُيَيَّغٜىٰ رِيغُنَنْكُ نَڢِرِسْتِ؞ إِنْ كُنْيِ حَكَ، ذَاكُ مُتُ كُكُمَ جَٰوُاْ ڢُشِنْ اللَّهْ عَكَنْ دُكَنْ جَمَعَرْ؞ عَمَّا كُبَرْ یَنْعُوَنْكُ، وَتُواْ دُكَنْ غِدَنْ إِسْرَٰٓءِيلَ، سُيِ كُوكَنْ مُتُوَرْ دَ وُتَرْ يَهْوٜىٰهْ تَجَٰوُاْ مُكُ؞