6 «عِدَنْ هَدَايَ تَڧُواْنَاوَا تَ ضَغُواْ نٜىٰ، ذَاعَ حَطَ دَ هَدَايَ تَهَڟِ تَكِلُواْ بِيُ نَغَارِ مَيْ لَوْشِ وَنْدَ عَكَ ݣُوٻَ دَ لِتَ طَيَ دَ رَبِے نَمَنْ ظَيْتُنْ،
«عِدَنْ يَا كَٰوُاْ عَكُيَ دُواْمِنْ هَدَايَرْسَ، سَيْ يَمِيڧَتَ أَغَبَنْ يَهْوٜىٰهْ،
دُكْ وَنْدَ ذَيْ مِيڧَ إِرِنْ وَنَّنْ هَدَايَ غَ يَهْوٜىٰهْ، ذَيْ كُمَ كَٰوُاْ هَدَايَ تَهَڟِ؞ هَدَايَ تَهَڟِ ذَاتَ ذَمَ تَكِلُواْ طَيَ نَغَارِنْ حَڟِ مَيْ لَوْشِ، وَنْدَ عَكَ ݣُوٻَ دَ لِتَ طَيَ نَمَنْ ظَيْتُنْ؞
عِدَنْ هَدَايَ تَڧُواْنَاوَا تَ طَنْ ضَغُواْ نٜىٰ، ذَاعَ كُمَ حَطَ دَ لِتَ طَيَ نَضُوً إِنَبِے دُواْمِنْ هَدَايَ تَأَبِنْ شَا؞
تَرٜىٰدَ لِتَ طَيَ دَ رَبِے نَضُوً إِنَبِے دُواْمِنْ هَدَايَ تَأَبِنْ شَا؞ هَدَايَ مَيْ دَاطِنْ ڧَنْشِ غَ يَهْوٜىٰهْ كٜىٰنَنْ؞