ڧِدَايَ 14:8 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا8 عِدَنْ يَهْوٜىٰهْ يَنَ جِنْ دَاطِنْمُ، ذَيْ كَيْمُ ڧَسَرْ، يَكُمَ بَامُ عِتَ، ڧَسَرْ مَيْ ظُبَرْدَ مَدَرَ دَ ظُمَ، ڧَسَاثٜىٰ مَيْ أَمْڢَانِ؞ Faic an caibideil |
ذَاكُيِ حَكَ حَرْ سَيْ نَاذُواْ إِنْ ݣُوشٜىٰكُ ذُوَا وَتَ ڧَسَا كَمَرْ تَاكُ، ڧَسَرْدَ تَكٜىٰدَ حَڟِ دَ ضُوً إِنَبِے مَيْݣَوْ، ڧَسَرْدَ تَكٜىٰدَ عَبِنْثِ دَ غُواْنَكِنْ إِنَبِے دَ عِتَتُوَنْ ظَيْتُنْ دَ كُمَ ظُمَ؞ كُذَاٻِ رَيْ مَيْمَكُوانْ مُتُوَ! كَدَ كُكَسَ كُنّٜىٰ غَ هٜىٰزٜىٰكِيَ يَرُوطٜىٰكُ ثٜىٰوَ «أَيْ، يَهْوٜىٰهْ ذَيْثٜىٰثٜىٰمُ؞»
سَبُواْدَ حَكَ نَسَوْكَ دُواْمِنْ إِنْ كُٻُتَرْ دَسُو دَغَ حَنُّنْ مَصَرَاوَا، إِنْكُمَ ڢِتَرْ دَسُو دَغَ ڧَسَرْ مَصَرْ ذُوَا ثِكِنْ ڧَسَا مَيْݣَوْ، ڧَسَا مَيْ ڢَاطِ، ڧَسَا مَيْ أَمْڢَانِ كُمَ، إِنْكَيْسُ ذُوَا ڧَسَرْ كَنْعَنِيَاوَا دَ هِتِّيَاوَا دَ أَمُواْرِيَاوَا دَ ڢٜىٰرِظِّيَاوَا دَ هِوِيَاوَا دَ يٜىٰبُسِيَاوَا؞
يَنْذُ سَيْ كَبَا نِے وَنَّنْ يَنْكِنْ تُدَّيْ وَنْدَ يَهْوٜىٰهْ يَيِ مِنِ أَلْڧَوَرِ أَ رَانَرْ دَ یَنْعُوَنَ دَنِے مُكَ بَادَ رَهُواْتُواْ؞ كَيْمَا دَكَنْكَ كَاجِ يَدَّ إِرِنْ ڧَتِّ وَطَنْدَ عَكٜىٰ كِرَنْسُ أَنَكَاوَا سُنَ ثَنْ أَ مَنْيَنْ بِرَنٜىٰ مَاسُ كَتَنْغَ؞ وَتَڧِيلَ يَهْوٜىٰهْ ذَيْتَيْمَكٜىٰنِ إِنْكُواْرٜىٰسُ كَمَرْ يَدَّ يَڢَطَا؞»