17 سَبُواْدَ حَكَ، يَا يَهْوٜىٰهْ، إِنَ ضُواْڧُوانْكَ، بَرِ كَنُونَ إِيكُوانْكَ مَيْغِرْمَ أَ ڢِيلِ كَمَرْ يَدَّ كَيِ أَلْڧَوَرِ؞ غَمَا كَاثٜىٰ،
عَمَّا نِے إِنَ ثِكٜىٰدَ إِيكُواْ دَ رُوحٌ يَهْوٜىٰهْ؞ إِنَ ثِكٜىٰ دَ ڧَرْڢِنْ حَلِ دُواْمِنْ يِنْ شَرِيعَرْ غَسْكِيَ، بَابُ ڟُواْرُواْ، ذَنْ سَنَرْوَ يَعْڧُوبَ أَيُّكَنْسَ نَسَاٻُواْ، غَ إِسْرَٰٓءِيلَ كُمَ ذُنُبَنْسَ؞
‹سَبُواْدَ يَهْوٜىٰهْ بَيْ عِيَ كَيْ جَمَعَرْ نَنْ ذُوَا ثِكِنْ ڧَسَرْدَ يَيِ ضَنْڟُوَا ثٜىٰوَ ذَيْبَاسُبَ، شِے يَسَا يَكَشٜىٰسُ أَدَاجِ؞›
« ‹نِے يَهْوٜىٰهْ، مَرَرْ سَوْرِنْ ڢُشِنٜىٰ، مَيْ يَوَنْ ڧَوْنَ مَرَرْ ثَنْجَاوَا، مَيْ غَاڢَرْتَا لَيْڢِے دَ ذُنُوبِنْ غَنْغَنْثِ؞ دُكْدَهَكَ، بَمَيْكَاسَ حُكُنْتَ مَيْ لَيْڢِے بَنٜىٰ، مَيْ حُكُنْتَ یَیَ سَبُواْدَ ذُنُوبِنْ إِيَايٜىٰنْسُ حَرْ ذُوَا ڟَارَا تَ عُكُ دَ تَهُطُ؞› »
عَمَّا إِنَ سُواْ كُسَنِ ثٜىٰوَ طَنْ مُتُمْ يَنَدَ إِيكُواْ يَغَاڢَرْتَ ذُنُبَيْ عَدُونِيَا؞» سَيْ يَثٜىٰوَ شَنْيَيّٜىٰنْ «تَاشِ، كَطَوْكِ تَبَرْمَرْكَ، كَتَڢِے غِدَا؞»
دَ تَارُوانْ مُتَنٜىٰنْ سُكَغَ حَكَ سَيْ سُكَجِڟُواْرُواْ، سُكَ طَوْكَكَ اللَّهْ وَنْدَ يَبَامُتَنٜىٰ إِرِنْ وَنَّنْ إِيكُواْ؞