ڧِدَايَ 14:14 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا14 ذَاسُ ڢَطَا وَمَذَوْنَنْ وَنَّنْ ڧَسَا؞ مُتَنٜىٰنَّنْ سُنْ رِغَا سُنْجِ ثٜىٰوَ كَيْ، يَا يَهْوٜىٰهْ، كَنَ تَرٜىٰدَ جَمَعَرْكَ؞ سُنْ سَنْ يَدَّ كَبَيَّنَ كَنْكَ ڢُسْكَ دَ ڢُسْكَ أَغَرٜىٰسُ دَ كُمَ يَدَّ كَبِدَسُ دَ رَانَ دَ ڧُنْشِنْ غِرْغِجٜىٰنْ دَيَكٜىٰ عَبِسَنْسُ دَ دَرٜىٰ كُمَ دَ ڧُنْشِنْ وُتَا؞ Faic an caibideil |
مُوسَٰى يَثِيغَبَدَ مَغَنَ ثٜىٰوَ «كُتُنَ يَدَّ مُكَتَاشِ دَغَ بَبَّنْ تُدُنْ هُواْرٜىٰبْ، كَمَرْ يَدَّ يَهْوٜىٰهْ يَعُمَرْثٜىٰمُ، مُكَبِے تَبَبَّنْ دَاجِنَّنْ مَيْ بَنْ ڟُواْرُواْ وَنْدَ كُو دَ كَنْكُ كُكَ غَنِ، يَايِنْ دَمُكٜىٰ أَ حَنْيَرْمُ ذُوَا يَنْكِنْ تُدَّيْ نَ أَمُواْرِيَاوَا؞ سَعَدَّ مُكَ إِسُواْ كَدٜىٰشْ بَرْنٜىٰيَ،
دُكَنْ سَرَاكُنَنْ أَمُواْرِيَاوَنْ دَسُكٜىٰ يَمَّ دَ يُواْدَنْ دَ كُمَ دُكَنْ سَرَاكُنَنْ كَنْعَنِيَاوَنْ دَسُكٜىٰ عَبَاكِنْ تٜىٰكُنْ مٜىٰدِتٜىٰرٜىٰنِيَ سُكَجِ لَابَرِ يَدَّ يَهْوٜىٰهْ يَسَا ضُوً يُواْدَنْ يَبُوشٜىٰ حَرْ سَيْ دَ مُتَنٜىٰنْ إِسْرَٰٓءِيلَ سُكَ ڧٜىٰتَرٜىٰ؞ دَ سُكَجِ لَابَرِنْ، سَيْ ظُكَاتَنْسُ سُكَ نَرْكٜىٰ، حَرْ مَا بَا وَنِنْدَ يَرَغُ دَ ڧَرْڢِنْ حَلِنْ دَ ذَيْ عِيَ ڢُسْكَنْتَرْ مُتَنٜىٰنْ إِسْرَٰٓءِيلَ؞