ڧِدَايَ 11:8 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا8 مُتَنٜىٰ سُكَنْ ڢِتَ سُتَتَّرَتَ، سُنِڧَ أَدُوڟٜىٰنْ نِڧَ، كُواْ سُدَكَ عَتُرْمِ؞ بَايَنْ حَكَ سَيْ سُدَڢَ عَتُكُنْيَ، سُكُمَ شِرْيَشِ كَمَرْ وَيْنَ؞ طَنْطَنُوانْ وَيْنَرْ كُوَ كَمَرْ نَوَدَّ عَكَيِ دَ مَيْ؞ Faic an caibideil |
يَأَمْسَ مُسُ يَثٜىٰ «غَا أَبِنْدَ يَهْوٜىٰهْ يَعُمَرْتَ، ‹غُواْبٜىٰ مُهِمِّيَرْ رَانَرْ هُوتُ ثٜىٰ، رَانَرْ هُوتُ تَمَكُواْ ثٜىٰ، وَدَّ عَكَ كٜىٰٻٜىٰ غَ يَهْوٜىٰهْ؞ دُواْمِنْ حَكَ، يَوْ كُتُواْيَ أَبِنْدَ ذَاكُتُواْيَ، كُكُمَ دَڢَ أَبِنْدَ ذَاكُ دَڢَ؞ دُكَنْ أَبِنْدَ كُكَثِ كُكَ ضَغٜىٰ يَوْ، كُ أَجِيٜىٰ حَرْ وَايٜىٰوَرْ غَرِ؞› »
كَدَ كُيِ وَهَلَرْ عَيْكِ عَكَنْ نٜىٰمَنْ عَبِنْثِ مَيْ لَلَثٜىٰوَ عَمَّا كُيِ عَيْكِ عَكَنْ عَبِنْثِنْ دَ ذَيْ دَوَّمَ ذُوَاغَ رَيْ نَهَرْ أَبَدَا؞ وَنَّنْ شِينٜىٰ عَبِنْثِنْ دَ طَنْ مُتُمْ ذَيْبَاكُ؞ دُواْمِنْ عَكَنْ طَنْ مُتُمْ نٜىٰ اللَّهْ عُبَا يَارِغَا يَسَا عَلَمَرْ شَيْدَرْسَ تَنُونَ يَرْدَ؞»