3 سَبُواْدَ حَكَنٜىٰ عَكَ كِرَا سُونَنْ وُرِنْ تَبٜىٰرَ، غَمَا أَوُرِنْ نٜىٰ وُتَرْ يَهْوٜىٰهْ تَٻَرْكٜىٰ عَثِكِنْسُ؞
سَبُواْدَ حَكَ سَعَدَّ يَهْوٜىٰهْ يَجِيسُ، سَيْ يَثِكَ دَ ڢُشِے، يَڢَاطَوَ مُتَنٜىٰنْ يَعْڧُوبَ دَ وُتَرْ ڢُشِنْسَ، ذَاڢِنْ رَنْسَ يَكُنَّ عَبِسَنْ جَمَعَرْ إِسْرَٰٓءِيلَ،
أَ لُواْكَثِنْ كُوَ أَݣَويْ بَاڧِ عَثِكِنْ إِسْرَٰٓءِيلَاوَا، یَنْ ذَنْغَ ذَنْغَ مَاسُ ݣُوطَيِنْ نَامَ؞ وَطَنَّنْ سُكَ ڢَارَ غُنَغُنِ، حَرْ إِسْرَٰٓءِيلَاوَا مَا سُكَ ڢَارَ كُكَ سُكَثٜىٰ «دَمَا مُسَامِ نَامَ مُثِ!
وُتَا تَڢِتَ دَغَ وُرِنْ يَهْوٜىٰهْ تَثِنْيٜىٰ مُتَنٜىٰنَّنْ طَرِے بِيُ دَ حَمْسِنْ وَطَنْدَ سُكٜىٰ مِيڧَ تُرَارٜىٰ نَڧُواْنَاوَا؞
«كُكَ كُمَسَا يَهْوٜىٰهْ يَيِ ڢُشِے أَ تَبٜىٰرَ دَ أَ مَسَّ دَ كُمَ أَ كِبِرُواتْ هَتَّعَوَا؞