ڧِدَايَ 11:20 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا20 عَمَّا ذَاسُدِنْغَ ثِنْ نَامَ حَرْ وَتَا طَيَ، حَرْ سَيْ يَڢِتَ مُسُ أَهَنْثِ، حَرْ مَا سَيْ سُنْڧِے غَنِنْسَ؞ وَنَّنْ ذَيْ ڢَرُ حَكَ، غَمَا سُنْڧِے يَهْوٜىٰهْ وَنْدَ يَكٜىٰ عَثِكِنْسُ، سُنَ كُمَيِتَيِنْ كُوكَا أَغَبَنْسَ ثٜىٰوَ ‹مٜىٰيَسَا مُكَ بَرْ مَصَرْ؟› » Faic an caibideil |
إِسْرَٰٓءِيلَاوَا سُكَثٜىٰ مُسُ «دَمَا مُنْ مُتُ أَ حَنُّنْ يَهْوٜىٰهْ عَثَنْ ڧَسَرْ مَصَرْ! عَثَنْ كُوَ مُكَ ذَوْنَ كُسَدَ تُݣُونٜىٰنْ نَامَ، مُكَثِ عَبِنْثِ حَرْ مُكَ ڧُواْشِ! غَاشِ، كُنْ ڢِتَرْ دَمُو كُنْ كَٰوُاْمُ عَثِكِنْ دَاجِنَّنْ دُواْمِنْ كُكَكَّشٜىٰ دُكَنْ تَارُوانْ جَمَعَ دَ يُنْوَ؞»
«سَبُواْدَ حَكَ، يَهْوٜىٰهْ اللَّهْ نَ إِسْرَٰٓءِيلَ يَثٜىٰ، ‹كُواْدَيَكٜىٰ نَيِ أَلْڧَوَرِ دَكَيْ دَ غِدَنْ مَحَيْڢِنْكَ ثٜىٰوَ ذَاكُيِ مِنِ حِدِمَ حَرْ أَبَدَا، عَمَّا يَنْذُ، إِنْجِ يَهْوٜىٰهْ، كُواْ كَطَنْ وَنَّنْ بَذَيْ يِوُ كُمَ بَ! غَمَا نَكَنْ غِرْمَمَ وَطَنْدَ سُكٜىٰ غِرْمَمَ نِے، عَمَّا وَطَنْدَ سُكٜىٰ رٜىٰنَ نِے ذَاسُ شَا وُلَڧَنْثِ؞