ڧِدَايَ 10:9 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا9 «سَعَدَّ كُكَ شِغَ ڧَسَرْكُ، كُكَ كُمَ ڢِتَ دُواْمِنْ يَاڧِ دَ أَبُواْكَنْ غَابَنْكُ وَطَنْدَ سُكٜىٰيِ مُكُ دَنِّيَ، سَيْ عَبُوسَ كَكَكِ إِرِنَّبَادَ عُواْدَ، دُواْمِنْ يَهْوٜىٰهْ اللَّهْ نْكُ يَتُنَ دَكُو يَكُمَ ثٜىٰثٜىٰكُ دَغَ أَبُواْكَنْ غَابَنْكُ؞ Faic an caibideil |
حَڧِيڧَ، ݣُونَكِے سُنَ ذُوَا دَ ذَنْسَا رَبَّهْ، بَبَّنْ بِرْنِنْ أَمُّوانْ، تَجِ بُوسَرْ ڧَهُوانْ يَاڧِ؞ رَبَّهْ ذَاتَ ذَمَ كُڢَيْ، ذَاعَ ڧُواْنٜىٰ ڧَوْيُكَنْتَ دَ وُتَا؞ سَعَنً إِسْرَٰٓءِيلَاوَا ذَاسُ مَلَّكِ وُرَارٜىٰنْ دَ أَمُّواْنَاوَا سُكَ ڨُوثٜىٰ سُكَ مَلَّكٜىٰسُ؞ نِے يَهْوٜىٰهْ نَا ڢَطَا؞
دُكْ لُواْكَثِنْ دَ يَهْوٜىٰهْ يَبَاسُ شُوغَبَا، يَهْوٜىٰهْ يَكَنْ كَسَنْثٜىٰ دَشِ، يَكُمَ ثٜىٰثِ مُتَنٜىٰنْ دَغَ أَبُواْكَنْ غَابَنْسُ مُدِّنْ وَنَّنْ شُوغَبَا يأَنَانً دَ رَيْ؞ غَمَا يَهْوٜىٰهْ يَكَنْ جِ تَوْسَيِنْسُ سَبُواْدَ نِيشِنْسُ دَ سُكَنْيِ أَ حَنُّنْ مَاسُبَاسُ وَهَلَ دَ مَاسُيِمُسُ دَنِّيَ؞