13 وَنَّنْ شِينٜىٰ تَاشِنْسُ نَڢَرْكُواْ عَڧُنْغِيَ ڧُنْغِيَ بِسَغَ يَدَّ يَهْوٜىٰهْ يَعُمَرْثِ مُوسَٰى؞
تُتَرْ ذُرِيَرْ يَهُودَ ثٜىٰ تَوُثٜىٰ غَبَ تَكَامَ حَنْيَ، مُتَنٜىٰنْ يَهُودَ كُمَ سُكَ ڢِتَ ڧُنْغِيَ ڧُنْغِيَ؞ نَشُوانْ طَنْ أَمِّنَدَبْ شِينٜىٰ شُوغَبَنْسُ؞
وَنِ لُواْكَثِ، ڧُنْشِنْ غِرْغِجٜىٰ ذَيْ ڟَيَ عَبِسَ تٜىٰنْتِنْ نَیَنْ ݣُونَكِے، كُمَ بِسَغَ عُمَرْنِنْ يَهْوٜىٰهْ ذَاسُيِ تَذَمَ عَثِكِنْ ذَنْغُوانْ؞ سَعَنً بِسَغَ عُمَرْنِنْ يَهْوٜىٰهْ، ذَاسُ تَاشِ دَغَ ذَنْغُوانْ سُكَامَ حَنْيَ؞
دَ عُمَرْنِنْ يَهْوٜىٰهْ، ذَاسُكَڢَ ذَنْغُوانْسُ دَ عُمَرْنِنْ يَهْوٜىٰهْ كُمَ، ذَاسُتَاشِ سُكَامَ حَنْيَ، سُنَ كِيَايٜىٰ عُمَرْنِنْ يَهْوٜىٰهْ بِسَغَ يَدَّ يَعُمَرْثِ مُوسَٰى؞
«كُتُنَ يَدَّ يَهْوٜىٰهْ اللَّهْ نْمُ يَيِ مَغَنَ دَمُو أَ هُواْرٜىٰبْ، يَثٜىٰ، ‹ذَمَنْكُ أَوَنَّنْ بَبَّنْ تُدُنْ سِنَيْ يَ إِسَ؞