ڧِدَايَ 10:12 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا12 سَعَنً إِسْرَٰٓءِيلَاوَا سُكَتَاشِ بِيدَبِے دَغَ ذَنْغُوانْسُ أَ دَاجِنْ سِنَيْ؞ سُكَيِ تَبِنْ ڧُنْشِنْ غِرْغِجٜىٰنْ حَرْ سَيْ يَڟَيَ أَ دَاجِنْ ڢَرَنْ؞ Faic an caibideil |
مُوسَٰى يَثِيغَبَدَ مَغَنَ ثٜىٰوَ «كُتُنَ يَدَّ مُكَتَاشِ دَغَ بَبَّنْ تُدُنْ هُواْرٜىٰبْ، كَمَرْ يَدَّ يَهْوٜىٰهْ يَعُمَرْثٜىٰمُ، مُكَبِے تَبَبَّنْ دَاجِنَّنْ مَيْ بَنْ ڟُواْرُواْ وَنْدَ كُو دَ كَنْكُ كُكَ غَنِ، يَايِنْ دَمُكٜىٰ أَ حَنْيَرْمُ ذُوَا يَنْكِنْ تُدَّيْ نَ أَمُواْرِيَاوَا؞ سَعَدَّ مُكَ إِسُواْ كَدٜىٰشْ بَرْنٜىٰيَ،
كُتَاشِ، كُكَامَ حَنْيَ ذُوَا يَنْكِنْ تُدَّيْ نَ أَمُواْرِيَاوَا دَ دُكَنْ ڧَبِيلُنْ أَبُواْكَنْ ذَمَنْسُ وَطَنْدَ سُكٜىٰ عَيَنْكِنْ أَرَبَ؞ كُشِغَ مَنْيَنْ تُدَّيْ دَ يَنْكِنْ ڧأَنَانً تُدَّيْ دَ نٜىٰغٜىٰبْ دَ يَنْكِنْ بَاكِنْ تٜىٰكُ دَ ڧَسَرْ كَنْعَنَ دَ مَنْيَنْ تُدَّنْ لٜىٰبَنُوانْ، حَرْ ذُوَا إِيَاكَرْ بَبَّنْ كُواْغِ، وَتُواْ كُواْغِنْ يُڢِرٜىٰتِسْ؞