ڧِدَايَ 1:3 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا3 وَطَنْدَ شٜىٰكَرُنْسُ سُكَ كَيْ عَشِرِنْ ذُوَا سَمَ، وَتُواْ دُكْ وَنْدَ يَ إِسَ ذُوَا يَاڧِ؞ ذَاكُ ڧِرْغَسُ ڧُنْغِيَ ڧُنْغِيَ؞ Faic an caibideil |
أَمَظِيَ يَتَتَّارَ مُتَنٜىٰنْ ظُرِيُواْيِنْ يَهُودَ دَ نَ بِلِيَامِنُ بِسَغَ دَنْغِنْ دَ كُواْوَ يَكٜىٰ؞ يَشِرْيَسُ عَڧَرْڧَشِنْ شُوغَبَنِّنْ مُتَنٜىٰ دُبُو دُبُو دَ نَطَرِے طَرِے؞ عَكَ لِسَّڢْتَا مَاسُ شٜىٰكَرَا عَشِرِنْ ذُوَا سَمَ، عَكَ سَامِ مُتَنٜىٰ دُبُو طَرِے عُكُ وَطَنْدَ سُكَ عِيَ يَاڧِ، وَتُواْ سُنْ عِيَ رِڧُوانْ مَاشِ دَ غَرْكُوَ؞
مُوسَٰى يَثِيغَبَدَ مَغَنَ دَ ذُرِيَرْ رَعُبَيْنُ دَ تَ غَدْ دَ رَبِنْ ذُرِيَرْ مَنَسّٜىٰ يَثٜىٰ «أَ لُواْكَثِنْ نَبَاكُ عُمَرْنِ ثٜىٰوَ ‹يَهْوٜىٰهْ اللَّهْ نْكُ يَبَاكُ وَنَّنْ ڧَسَا كُثِ غَادُوانْتَ؞ دُكَنْ مُتَنٜىٰنْكُ دَ سُكَ إِسَ يَاڧِ ذَاسُيِ شِرِنْ يَاڧِ سُڧٜىٰتَرٜىٰ كُواْغِنْ يُواْدَنْ؞ ذَاسُ شَا غَبَنْ یَنْعُوَنْكُ إِسْرَٰٓءِيلَاوَا، سُتَيْمَكٜىٰسُ؞