نٜىٰهٜىٰمِيَ 4:2 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا2 سَيْ يَيِ مَغَنَ أَغَبَنْ أَبُواْكَنْسَ دَ ڧُنْغِيَرْ سُواْجُواْجِنْ سَمَرِيَ يَثٜىٰ «مٜىٰ وَطَنَّنْ يَهُودَاوَا مَرَسَ ڧَرْڢِے سُكٜىٰيِ؟ سُنَ سُواْ سُمَيْدَ كَتَنْغَرْ بِرْنِنْسُ نٜىٰ؟ سُنَسُواْ سُمِيڧَ هَدَايُ نٜىٰ؟ سُنَ سُواْ سُغَمَ عَيْكِنْ أَ رَانَ طَيَ نٜىٰ؟ ذَاسُ عِيَ سَابُنْتَا دُووَڟُنْ غِنِنْ دَغَ تُلِنْ مَتَتُّنْ دُووَڟُنَّنْ دَ عَكَ ڧُواْنٜىٰنٜىٰ؟» Faic an caibideil |
«أَنَّبِے مِيكَ دَغَ مُواْرٜىٰشٜىٰتْ يَيِ أَنَّبْثِنْسَ أَ لُواْكَثِنْ دَ سَرْكِے هٜىٰزٜىٰكِيَ يَكٜىٰ مُلْكِ أَ يَهُودَ؞ مِيكَ يَيِ وَدُكَنْ جَمَعَرْ يَهُودَ مَغَنَ ثٜىٰوَ « ‹إِنْجِنِ يَهْوٜىٰهْ مَيْ ضُنْدُنَا، سِهِيُواْنَ ذَاعَ نُواْمٜىٰتَ كَمَرْ ڢِيلِنْ غُواْنَ، عُرُوشَلِيمَ ذَاتَ ذَمَ تُلِنْ بُواْلَ، تُدُنْ دَ عَكَ غِنَا غِدَنْ يَهْوٜىٰهْ عَكَنْسَ ذَيْ ذَمَ ڧَرَمِنْ وُرِنْ سُجَّدَ عَكُرْمِ؞› »
سَيْ كَسَنِ كَكُمَ ڢَهِمْتَ ثٜىٰوَ دَغَ لُواْكَثِنْ دَ عَكَ عُمَرْتَ أَسَابُنْتَا أَسَاكٜىٰ غِنَا عُرُوشَلِيمَ حَرْ لُواْكَثِنْ ذُوَانْ شُوغَبَا وَنْدَ عَكَ كٜىٰٻٜىٰ، ذَاعَيِ ڟَوُانْ لُواْكَثِ بَݣَويْ سَوْ بَݣَويْ؞ ذَاعَ طَوْكَ ڟَوُانْ لُواْكَثِ بَݣَويْ سَوْ سِتِّنْ دَ بِيُ أَنَ سَاكٜىٰ غِنَتَ، عَيِمَتَ ڢِيلِنْ غَرِ دَ رَامِنْ ضُوً ڟَرُوانْ غَرِ، عَمَّا ذَاعَيِ وَنَّنْ أَلُواْكَثِنْ ڟَنَنِ؞
غَمَا وَنٜىٰنٜىٰ مَيْ رٜىٰنِنْ رَانَرْ طَوْكَرْ ڧأَنَانً مَتَاكَنْ غِنِنَّنْ؟ وَنَّنْ مُتُمْ شِينٜىٰ ذَيْ يِڢَضٍ ثِكِ سَعَدَّ يَغَ إِغِيَرْ أَوُانْ كَمَّلَوَرْ غِنِنْ أَ حَنُّنْ ظٜىٰرُبَّبٜىٰلْ؞ «غَمٜىٰ دَ وَطَنَّنْ ڢِتِلُ بَݣَويْ، سُونٜىٰ عَلَمَرْ إِدَانُنْ يَهْوٜىٰهْ وَطَنْدَ سُكٜىٰ كَيْ دَ كَٰوُاْوَ عَثِكِنْ دُكَنْ دُونِيَا؞»