نٜىٰهٜىٰمِيَ 4:1 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا1 سَعَدَّ سَنْبَلَّتْ يَجِ ثٜىٰوَ مُو يَهُودَاوَا مُنْ ڢَارَ عَيْكِنْ غِنِنْ كَتَنْغَرْ، سَيْ يَيِ ڢُشِے مَيْ ڟَنَنِ، يَيِ مَنَ دَارِيَارْ رٜىٰنِ؞ Faic an caibideil |
دَ هِرُدُسْ يَغَانٜىٰ ثٜىٰوَ مَاسُ عِلِمِنَّنْ سُنْيِ مَسَ وَيُواْ نٜىٰ، سَيْ يَيِ ڢُشِے سُواْسَيْ؞ يَعَيْكَ عَكَكَّشٜىٰ دُكَنْ یَنْ يَارَا مَظَا وَطَنْدَ سُكٜىٰ ثِكِنْ بَيْتَلَحْمِ دَ كٜىٰوَيٜىٰنْتَ دَغَ مَاسُ شٜىٰكَرَا بِيُ ذُوَا ڧَسَا، ڠُورْڠُودُوانْ لُواْكَثِنْ دَ مَاسُ عِلِمِنَّنْ سُكَ ڢَطَا مَسَ غَمٜىٰدَ يَرُوانْ؞