مَرْكُسْ 3:2 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا2 وَطَنْسُ مُتَنٜىٰ كُوَ سُنَ نٜىٰمَنْ حَنْيَ سُسَامِ عِيسَىٰ دَ لَيْڢِے، سَبُواْدَ حَكَ سَيْ سُكَ ظُبَ عِدُواْ سُغَ كُواْ عِيسَىٰ ذَيْ وَرْكَرْدَ مُتُمِنْ أَ رَانَرْ هُوتُ تَمَكُواْ؞ Faic an caibideil |
سَيْ سَوْرَنْ شُوغَبَنِّنَّنْ دَ هَكِمَنْ يَنْكُنَ سُكَ نٜىٰمِ حَنْيَرْ دَ ذَاسُ سَامِ دَانِيٜىٰلْ دَ لَيْڢِے غَمٜىٰدَ عَيْكِنْسَ أَمُلْكٍ؞ عَمَّا بَسُ سَامِ عِنْدَ ذَاسُ كَامَشِ دَ لَيْڢِے كُواْ دَ ثِنْ حَنْثِبَ، غَمَا شِے مُتُمْ نٜىٰ مَيْ أَمِنْثِ، وَنْدَ يَكٜىٰيِنْ كُواْمٜىٰ دَيْدَيْ، كُمَ بَابُ عِنْدَ ذَاعَ سَامٜىٰشِ دَ كُسْكُرٜىٰ؞