مِيكَ 7:6 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا6 غَمَا طَا يَنَ رٜىٰنَ بَابَنْسَ، یَ مَثٜىٰ كُمَ تَنَ تَيَرْ وَ مَامَرْتَ، مَاتَرْ طَا تَنَ يِنْ غَابَادَ مَامَرْ مِجِنْتَ؞ أَبُواْكَنْ غَابَنْ مُتُمْ، مُتَنٜىٰنْ غِدَنْسَ نٜىٰ؞ Faic an caibideil |
دُكَنْ أَلْعُمَّنْ دَ كُكَيِ حَطِنْ ڠُوِوَ، ذَاسُ جُويَا مِكِ بَايَ؞ ذَاسُ كُواْرٜىٰكِ حَرْ كَنْ إِيَاكَرْ ڧَسَرْكِے؞ أَبُواْكَنْكِ دَ كِكَڢِے يَرْدَ دَسُو، سُنْ رُوطٜىٰكِ سُنْثِنْيٜىٰكِ دَ يَاڧِ، وَطَنْدَ سُكَثِ عَبِنْثِ دَكٜىٰ، سُنْ كَڢَ مِكِ تَرْكُواْ سُنَ ثٜىٰوَ ‹إِنَ دُكَنْ وَيُواْنَّنْ نَاتَ؟› »