مِيكَ 7:3 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا3 حَنُّوَنْسُ ڠُونِنْ عَيْكَتَ مُغُنْتَا نٜىٰ، سَرْكِے دَ أَلْڧَلِ دُكْ سُنَ نٜىٰمَنْ ثِنْ حَنْثِ، بَبَّنْ مُتُمْ يَنَ سَا عَيِ أَبِنْدَ ذُوثِيَارْسَ تَكٜىٰسُواْ؞ تَهَكَ سُنَ جُجُّويٜىٰ غَسْكِيَ؞ Faic an caibideil |
شُوغَبَنِّنْتَ سُنَ يَنْكٜىٰ شَرِيعَ تَثِنْ حَنْثِ؞ ڢِرِسْتُواْثِنْتَ سُنَ كُواْيَرْوَا دُواْمِنْ نٜىٰمَنْ رِيبَ، أَنَّبَاوَنْتَ سُنَ أَنَّبْثِ دُواْمِنْ نٜىٰمَنْ كُطِ؞ دُكْدَهَكَ سُنَ ڟَمَّنِ يَهْوٜىٰهْ يَنَ تَرٜىٰدَسُو، سُنَ ثٜىٰوَ «أَيْ، يَهْوٜىٰهْ يَنَ ڟَكِيَرْمُ، بَ مَسِيڢَرْ دَ ذَاتَ ڢَاطُواْ عَكَنْمُ!»