مِيكَ 7:2 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا2 بَابُ مَاسُ حَلِنْ اللَّهْ دَ سُكَ ضَغٜىٰ عَڧَسَرْ، بَابُ مَيْ غَسْكِيَ أَ ظُوثِ وَنْدَ يَضَغٜىٰ؞ كُواْوَ يَنَ نٜىٰمَنْ دَامَرْ كَشٜىٰ وَنِ، كُواْوَ يَنَ ڢَرَوْتَرْ طَنْعُوَنْسُ دَ تَرْكُواْ؞ Faic an caibideil |
«دُكْدَهَكَ، يَنْذُ غَاشِ، إِنَ شِرِنْ كِرَوُاْ مُتَنٜىٰ مَاسُ كَامُنْ كِيڢِ دَيَوَ، سُكَامَ مُتَنٜىٰنَّنْ؞ دَغَ بَايَ كُمَ ذَنْ كِرَوُاْ مُتَنٜىٰ مَاسُ ڢَرَوْتَ دَيَوَ، سُڢَرَوْثِ مُتَنٜىٰنَّنْ؞ ذَاعَيِ ڢَرَوْتَرْسُ عَكُواْوَنٜىٰ بَبَّنْ تُدُ دَ كُمَ عَكُواْوَنٜىٰ تُدُ، حَرْ مَا عَثِكِنْ كُواْغُوانْ دُوَڟُو؞
إِنْجِ يَهْوٜىٰهْ، «كُكَسَ كُنّٜىٰ، يَا كُو ڢِرِسْتُواْثِے! كُسَوْرَرَ، يَا غِدَنْ إِسْرَٰٓءِيلَ! كُلُورَ، يَا غِدَنْ سَرْكِے! غَمَا كَلْمُواْمِنْ حُكُنْثِ عَكَنْكُنٜىٰ؞ يَنْذُ تَاكُتَاڧَارٜىٰ! كُنْ سَا مُتَنٜىٰ عَتَرْكُواْ تَوُرِنْ سُجَّدَ أَ مِظْڢَ، كُنْ كَامَسُ دَ رَاغَ عَبَبَّنْ تُدُنْ تَبُوارْ؞