3 «يَا جَمَعَتَ، مٜىٰنَيِ مُكُ؟ تَيَيَا نَغَجِيَرْ دَكُو؟ كُ أَمْسَ مِنِ!
«كُسَوْرَرَ، يَا جَمَعَتَ، ذَنْيِ مَغَنَ، يَا إِسْرَٰٓءِيلَ، ذَنْبَادَ شَيْدَ ثٜىٰوَ كُنَدَ لَيْڢِے؞ نِنٜىٰ اللَّهْ، اللَّهْ نْكُ؞
كَيْ نٜىٰ كَطَيْ نَيِمَكَ ذُنُوبِ، نَيِ أَبِنْدَ يَكٜىٰ مُوغُ أَعِدُوانْكَ؞ دَيَكٜىٰ كَكَنْيِ غَسْكِيَ أَ شَرِيعَرْكَ، حُكُنْثِنْدَ كَيِ دَيْدَيْنٜىٰ؞
كَيْ! دَمَا مُتَنٜىٰنَ سُسَوْرَرَتَ، دَا عَثٜىٰ إِسْرَٰٓءِيلَ تَبِے حَنْيَتَ!
كُجِ غَرْغَطِينَ، يَا كُو جَمَعَتَ، دَمَا كُسَوْرَرَتَ، يَا إِسْرَٰٓءِيلَ!
أَغَنِنْكُ، أَݣَويْ أَبِنْدَ بَنْ يِمَتَبَ؟ نَسَا ذُوثِيَا ذَاتَ بَادَ یَیَنْ إِنَبِے مَاسُ ذَاڧِ، سَيْ تَبَادَ مَاسُ طَاثِ؞
«يَا كُو مُتَنٜىٰنْ زَامَانِنَّنْ، كُجِ مَغَنَرْ دَ نِے يَهْوٜىٰهْ نَا ڢَطَا؞ نَذَمَ وَ إِسْرَٰٓءِيلَ كَمَرْ دَاجِنٜىٰ؟ كُواْ كَمَرْ ڧَسَا مَيْ بَڧِنْ دُهُنٜىٰ؟ تُواْ، دُوانْمٜىٰ مُتَنٜىٰنَ سُكٜىٰثٜىٰوَ ‹مُنَدَ یَنْثِنْ كَنْمُ، بَذَامُ سَاكٜىٰ ذُوَا وُرِنْكَبَ؟›
إِنْجِ يَهْوٜىٰهْ، «وَنٜىٰ لَيْڢِے كَاكَنِّنْكُ سُكَ سَامٜىٰنِ دَشِ؟ مٜىٰيَسَا سُكَيِ نٜىٰسَ دَنِے؟ مٜىٰيَسَا سُكَبِے أَبُبُوَنْ بَنْظَ، سُكَ كُوَ ذَمَ بَنْظَ؟
يَا جَمَعَتَ، كُتُنَ دَ أَبِنْدَ سَرْكِے بَلَكْ نَ مُواْوَبْ يَشِرْيَ يَيِ مُكُ؞ كُتُنَ دَ أَبِنْدَ بَلَعَمْ طَنْ بٜىٰيُوارْ يَأَمْسَ مَسَ؞ كُتُنَ دَ أَبِنْدَ يَڢَرُ عَكَنْ حَنْيَ دَغَ شِتِّمْ ذُوَا غِلْغَلْ، دُواْمِنْ كُسَنْ أَيُّكَنْ ثٜىٰتُوانْ يَهْوٜىٰهْ؞»
مُنْ دَيْ سَنِ ثٜىٰوَ دُكْ أَبِنْدَ كُواْيَرْوَرْ مُوسَٰى تَكٜىٰ ڢَطَا، تَنَ ڢَطَا وَ وَطَنْدَ سُكٜىٰ ڧَرْڧَشِنْتَ نٜىٰ؞ وَنَّنْ يَكَسَنْثٜىٰ حَكَ دُوانْ أَحَنَ دُكْ مَاسُ نٜىٰمَنْ حُجَّ، عَكُمَ نُونَ ثٜىٰوَ دُكَنْ دُونِيَا عَڧَرْڧَشِنْ حُكُنْثِنْ اللَّهْ تَكٜىٰ؞