مِيكَ 4:9 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا9 يَنْذُ، مٜىٰيَسَا كِكٜىٰ كُوكَا دَ ڧَرْڢِے؟ بَابُ سَرْكِے عَثِكِنْكِ نٜىٰ؟ مَيْ بَاكِ شَوَرَا يَمُتُ نٜىٰ؟ دَلِيلِ كٜىٰنَنْ دَ يَسَا عَذَابَ تَڢَاطُواْ مِكِ كَمَرْ مَثٜىٰ مَيْ جِ دَ ذَاڢِنْ حَيْڢُوَ؟ Faic an caibideil |
يَنْذُ ڢَا، يَا ذُرِيَرْ بَاوَنَ يَعْڧُوبَ، كَدَ كُجِڟُواْرُواْ، يَا إِسْرَٰٓءِيلَ، كَدَ كُڢِرْغِتَ! غَمَا غَاشِ، ذَنْثٜىٰثٜىٰكُ دَغَ ڧَسَا مَيْ نِيسَ، ذَنْثٜىٰثِ یَیَنْكُ دَغَ ڧَسَرْ بَوْتَا؞ ذُرِيَرْ يَعْڧُوبَ ذَاسُ دَاوُاْ، ذَاسُ كَسَنْثٜىٰ دَ لَاڢِيَ دَ رَيْ عَݣُونْثٜىٰ، بَابُوَنْدَ ذَيْسَاكٜىٰ ڟُواْرَتَرْ دَسُو؞ نِے يَهْوٜىٰهْ نَا ڢَطَا؞
غَمَا نَاجِ كُوكَا كَمَرْ نَمَثٜىٰنْ دَتَكٜىٰ ثِكِنْ ذَاڢِنْ نَڧُدَ، نَجِ نِيشِ كَمَرْ نَمَثٜىٰ أَ لُواْكَثِنْ حَيْڢُوَرْتَ تَڢَارِ؞ نَجِ كُوكَنْ ذُوثِيَاتَ عُرُوشَلِيمَ تَنَ نُمْڢَشِ دَݣَرْ، تَنَ تَادَ حَنُّوَنْتَ سَمَ تَنَ إِيهُ تَنَثٜىٰوَ «كَيْتُواْنَ! إِنَ سُومَ أَغَبَنْ مَاسُ كِسَنْ كَيْ!»
جِ! غَا كُوكَنْ ذُوثِيَاتَ جَمَعَتَ؞ كُواْعِنَ عَڧَسَرْ سُنَ ثٜىٰوَ «كُواْ يَهْوٜىٰهْ بَايَ ثِكِنْ سِهِيُواْنَ نٜىٰ؟ كُواْ سَرْكِنْتَ بَايَ عَثِكِنْتَنٜىٰ؟» يَهْوٜىٰهْ سَرْكِنْسُ يَأَمْسَ يَثٜىٰ، «دُوانْمٜىٰ سُكٜىٰ بَوْتَرْ غُمَكَ؟ دُوانْمٜىٰ سُكَسَا نَيِڢُشِے تَوُرِنْ سُجَّدَرْ بَنْظَ غَ أَلُّواْلِنْ أَلْعُمَّيْ؟»